ارزش آفرینی زنجیره تامین مالی خارجی: تعامل فساد-سرمایه گذاری.

هدف تحقیق بررسی تاثیر فساد بر سرمایه گذاری خارجی در ارزش آفرینی زنجیره تامین مالی در نظر گرفته شد. روش شناسی پژوهش بر مبنای اهداف پارادایمی از نوع اثباتی، بر مبنای هدف، کاربردی، براساس ماهیت داده ها از نوع کمی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، اسنادی یا کتابخانه ای است. جهت آزمون عملی و تجربی، مدل رگرسیونی سرمایه گذاری خارجی برگرفته از یک مدل اقتصادی باز و مدل رشد درونزا با تحرک سرمایه بین المللی، ۸۸ کشور در دوره ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۱ به عنوان نمونه تحقیق با برآوردکننده GMM تخمین زده شد. فساد در یک اقتصاد باز با انحراف در جریان و تحرک سرمایه گذاری خارجی بین المللی، بازدهی/ نرخ بازگشت سرمایه را کاهش داده و ریسک آن را افزایش و سرمایه گذاری خارجی را تضعیف می کند. ازینرو تعامل بین فساد و سرمایه گذاری خارجی منفی و معنی دار بوده و این تصور را تایید می کند که کشورهای کم تر سرمایه گذاری خارجی شده، بیشتر در معرض اثرات سوء فساد قرار دارند. فساد می تواند زنجیره تامین تامین مالی خارجی را با افزایش هزینه های تراکنش (مثلا رشوه برای تایید وام)، تحریف تخصیص سرمایه و از بین بردن اعتماد بین ذینفعان مختل کند. سیستم های شفاف، مانند بلاکچین، می توانند با ارائه سوابق قابل تایید و غیرقابل دستکاری از معاملات مالی، و کاهش فرصت های کلاهبرداری یا پارتی بازی، فساد را کاهش دهند. تامین مالی خارجی با ارائه سرمایه برای گسترش عملیاتی، پذیرش فناوری یا مدیریت موجودی، از سرمایه گذاری پشتیبانی می کند.

کلیدواژه ها:

فساد ، سرمایه گذاری خارجی ، زنجیره تامین مالی ، اقتصاد باز ، GMM