تاثیر تحولات نوآورانه و دانش بنیان بر جذب گردشگری ایران در کوتاه مدت و بلند مدت

رشد سریع فناوری و تحولات نوآورانه، تغییرات ملموسی در سبک زندگی ایجاد کرده و تمامی بخش های اقتصادی را تحت تاثیر خود قرار داده است. در این میان صنعتی که بیش از همه، از این تحولات تاثیر پذیرفته، صنعت گردشگری است و در نتیجه گردشگران در عصر جدید، تجربه کاملا متفاوتی را ادراک می کنند. هر چند تاثیر این دو جریان بر حوزه گردشگری کاملا ملموس و واضح است، اما نوع و کیفیت اثرگذاری آن ها نیازمند بررسی های دقیق تری است. سوالی که پژوهش حاضر بدان آن پاسخ می دهد، نوع تاثیرگذاری اقتصاد دانش بنیان و تحولات نوآورانه بر صنعت گردشگری در ایران است. به همین منظور، داده های آماری ایران برای سال های ۱۳۶۹ تا ۱۴۰۰ پس از انجام آزمون های مورد نیاز، در یک مدل خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی (ARDL) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و با توجه به قابلیت های این روش، روابط بلندمدت و کوتاه مدت استخراج شده است. یافته های پژوهش دلالت بر آن دارد که هر چند توسعه فضای نوآوری تاثیر مثبت و قابل توجهی بر جذب گردشگر خارجی داشته،  اما توسعه اقتصاد دانش بنیان الزاما به رشد گردشگر خارجی منتهی نشده و حتی تاثیر منفی داشته است. واکاوی علل و عوامل احتمالی می تواند دلالت های مهمی برای تخقیقات آتی و راهبرد های صنعت گردشگری داشته باشد. نتایج پژوهش همچنان نشان می دهد که توسعه زیرساخت ها و افزایش نرخ ارز سبب ترغیب گردشگران برای سفر به ایران شده، این در حالی است که تورم همواره منجر به کاهش رغبت آن ها بوده است. این پژوهش همچنین تاثیر کووید۱۹ را به اندازه  ۲.۷۶۷- تخمین زده که نشان از تاثیر مهم آن بوده است. واژگان کلیدی: دانش بنیان، کووید ۱۹، نوآوری، گردشگری خارجی