اثر تمرین هوازی فزآینده بر سطح سرمی بتا آمینو ایزوبوتیریک اسید، شاخص مقاومت به انسولین و درصد چربی بدن در زنان جوان چاق

زمینه و هدف: بتا آمینو ایزوبوتیریک اسید یک مایوکاین است که توسط عضلات اسکلتی تولید و ترشح می شود. تمرینات ورزشی به عنوان یک راهکار عملی نقش مهمی در افزایش بتا آمینو ایزوبوتیریک، بهبود مقاومت به انسولین و پیشگیری از عوارض چاقی دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات هشت هفته تمرین هوازی فزآینده بر سطح سرمی بتا آمینو ایزوبوتیریک اسید، شاخص مقاومت به انسولین و درصد چربی بدن در زنان جوان چاق بود. روش تحقیق: در این تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون، ۲۰ زن جوان چاق و غیرفعال (میانگین سنی ۶۸/۲ ± ۲/ ۳۲ سال و شاخص توده بدنی ۴/۱±۱/ ۳۱ کیلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفی به گروه های مساوی (۱۰ نفر) کنترل و تمرین تقسیم شدند. پروتکل تمرین هوازی فزآینده به مدت هشت هفته و سه روز در هفته (با شدت ۵۵ تا ۶۵ درصد ضربان قلب ذخیره و مدت ۳۰ تا ۵۵ دقیقه) اجرا شد. پیش و پس از مداخله، نمونه گیری خون برای سنجش سطوح بتا آمینو ایزوبوتیریک اسید و مقاومت به انسولین انجام شد. برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶، از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری ۰۵/۰≥p استفاده گردید. یافته ها: پس از هشت هفته تمرین هوازی فزآینده، بتا آمینو ایزوبوتیریک اسید (۰۰۱/۰=p) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت. از طرف دیگر، درصد چربی (۰۰۱/۰=p) و شاخص مقاومت به انسولین (۰۰۱/۰=p) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تمرینات هوازی فزآینده با افزایش بتا آمینو ایزوبوتیریک اسید و کاهش مقاومت به انسولین و درصد چربی بدن، می تواند یک راهکار موثر در کاهش اختلالات مرتبط با اضافه وزن و چاقی باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، بتا آمینو ایزوبوتیریک اسید ، بافت چربی ، ترکیب بدنی ، چاقی