رابطه ی تولید محتوای آموزشی توسط دانش آموزان با انگیزش و پیشرفت تحصیلی آنان

هدف پژوهش حاضر بررسی و تبیین رابطه ی تولید محتوای آموزشی توسط دانش آموزان با انگیزش و پیشرفت تحصیلی آنان است. این مطالعه از نوع مروری–تحلیلی (علمی ترویجی) بوده و با روش تحلیل مضمون کیفی، ۱۰ منبع علمی داخلی منتشرشده در فاصله سال های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۴ را بررسی کرده است. بر اساس تحلیل یافته ها، تولید محتوای آموزشی توسط دانش آموزان، علاوه بر تقویت مهارت های فناورانه، باعث افزایش حس خوداثربخشی، مسئولیت پذیری و علاقه مندی آنان به یادگیری می شود. در اغلب پژوهش ها (مومنی راد و همکاران، ۱۳۹۵؛ رستمی نژاد و همکاران، ۱۳۹۸؛ صراف زاده، ۱۳۹۹؛ حسینی و همکاران، ۱۴۰۴) تاکید شده است که تولید محتوا با انگیزش درونی و پیشرفت تحصیلی رابطه ای مستقیم دارد.از منظر نظری، این اثر را می توان در چارچوب نظریه ی سازنده گرایی و خودتعیین گری تبیین کرد؛ زیرا دانش آموز در فرایند تولید محتوا معنا را خود می سازد و سه نیاز بنیادین روان شناختی—خودمختاری، شایستگی و تعلق—را تجربه می کند. همچنین تعاملات گروهی در تولید محتوا، زمینه ساز یادگیری اجتماعی و رشد مهارت های ارتباطی است. در نتیجه، تولید محتوا نه صرفا یک فعالیت فناورانه، بلکه فرایندی تربیتی و انگیزشی است که موجب افزایش عمق یادگیری و ارتقای پیشرفت تحصیلی می شود. بر این اساس، پیشنهاد می شود تولید محتوا به عنوان بخشی از تکالیف درسی و پروژه های تلفیقی یادگیری در مدارس گنجانده شود تا دانش آموزان نقش فعال تر و خلاق تری در فرایند یاددهی–یادگیری ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

تولید محتوای آموزشی ، انگیزش تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری سازنده گرایانه ، آموزش الکترونیکی