راهبردهای خودتنظیمی یادگیری و نقش آن ها در موفقیت تحصیلی دانش آموزان مستعد

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش راهبردهای خودتنظیمی یادگیری در موفقیت تحصیلی دانش آموزان مستعد است. خودتنظیمی یادگیری به عنوان یک فرآیند فعال و سازگار، شامل برنامه ریزی، پایش عملکرد، و خودارزیابی در طول مسیر یادگیری بوده و با افزایش مهارت های فراشناختی و انگیزش درونی، می تواند عملکرد تحصیلی دانش آموزان را بهبود بخشد. روش پژوهش به صورت پیمایشی و با رویکرد همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل ۲۴۰ دانش آموز دبیرستان های استعدادهای درخشان بود که با نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۱۵۰ نفر انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه راهبردهای خودتنظیمی یادگیری و معدل تحصیلی، گردآوری شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد میان استفاده از راهبردهای برنامه ریزی، خودپایش، و خودارزیابی با موفقیت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). همچنین متغیر برنامه ریزی بیشترین سهم را در پیش بینی موفقیت تحصیلی ایفا کرد. یافته ها بیانگر اهمیت آموزش و تقویت راهبردهای خودتنظیمی به عنوان یکی از پیش نیازهای دستیابی به حداکثر ظرفیت علمی دانش آموزان مستعد است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای خودتنظیمی یادگیری ، موفقیت تحصیلی ، دانش آموزان مستعد ، مهارت های فراشناختی ، انگیزش درونی