تاثیر بازی درمانئ بر بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان استثنایی

مهارت های اجتماعی یکی از مهم ترین عوامل رشد و سازگاری کودکان است و نقش مستقیم در موفقیت تحصیلی، تعاملات بین فردی و سلامت روان آن ها دارد. کودکان استثنایی به دلیل محدودیت های ذهنی، جسمی یا رفتاری اغلب با مشکلاتی در برقراری ارتباط و تعامل با همسالان مواجه اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی درمانی بر بهبود مهارت های اجتماعی کودکان استثنایی طراحی شد. این مطالعه از نوع پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکان استثنایی ۷ تا ۱۰ ساله در مراکز آموزشی و توانبخشی بود و نمونه شامل ۴۰ کودک بود که به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش برنامه بازی درمانی گروهی و فردی را طی ۸ هفته و هر هفته دو جلسه ۶۰ دقیقه ای دریافت کرد، در حالی که گروه کنترل برنامه آموزشی معمول را دریافت نمود.ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مهارت های اجتماعی و مشاهده رفتار کودکان بود و داده ها با استفاده از آزمون های t وابسته، t مستقل و تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بازی درمانی موجب افزایش معنادار مهارت های اجتماعی و تمام مولفه های آن شامل همکاری، مشارکت گروهی، حل مسئله، تعامل مثبت با همسالان و مدیریت هیجانات شد. گروه کنترل تغییر قابل توجهی نداشت. این یافته ها تایید می کنند که بازی درمانی یک رویکرد موثر و کاربردی برای تقویت مهارت های اجتماعی کودکان استثنایی است و می تواند در مراکز آموزشی و توانبخشی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، مهارت های اجتماعی ، کودکان استثنایی ، مداخله گروهی ، توانبخشی کودکان