روش های نوین برای اندازه گیری خلاقیت و نوآوری در نظام آموزشی

خلاقیت و نوآوری از عناصر بنیادین در نظام های آموزشی و سازمانی به شمار می آیند و نقش مهمی در ارتقای کیفیت یادگیری، رشد فردی و پیشرفت نهادی ایفا می کنند. سنجش و ارزیابی این دو مفهوم، رویکردی ضروری برای شناسایی ظرفیت ها و برنامه ریزی موثر جهت توسعه آن هاست. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد نظری خلاقیت و نوآوری و معرفی شیوه های گوناگون ارزیابی آن ها تدوین شده است. در این مقاله، ضمن تبیین مرزها و پیوندهای میان خلاقیت و نوآوری، ابزارها و روش های رایج در اندازه گیری این مولفه ها معرفی و مزایا و محدودیت های هر یک مورد تحلیل قرار گرفته است. همچنین، با استناد به نمونه های پژوهشی و مطالعات کاربردی، کارکرد ارزیابی علمی و نظام مند در مقایسه با شیوه های غیررسمی و پراکنده بررسی شده است. یافته ها نشان می دهد که به کارگیری ارزیابی های معتبر و دقیق می تواند زمینه ساز بهبود عملکرد آموزشی و سازمانی، افزایش انگیزه و ارتقای نوآوری باشد. در پایان، بر ضرورت توسعه تحقیقات آینده و طراحی ابزارهای نوین برای ارتقای فرآیند سنجش خلاقیت و نوآوری تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نوآوری ، سنجش و ارزیابی ، محیط آموزشی ، بهبود عملکرد سازمانی.