نقش معلم در پیشگیری از ترک تحصیل دانش آموزان مناطق کم برخوردار

ترک تحصیل دانش آموزان به ویژه در مناطق کم برخوردار، یکی از مهم ترین چالش های نظام آموزشی است که پیامدهای فردی، اجتماعی و اقتصادی گسترده ای دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش معلمان در پیشگیری از ترک تحصیل دانش آموزان مناطق کم برخوردار و شناسایی عوامل موثر بر ماندگاری آنان در مدرسه بود. پژوهش از نوع کاربردی – توصیفی همبستگی است و جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس متوسطه مناطق کم برخوردار یک منطقه مشخص بود. نمونه پژوهش، ۱۰۰ نفر از معلمان بود که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته با بخش های مربوط به روش های تدریس، رفتارهای انگیزه بخش، حمایت های روانی و اجتماعی و آموزش مهارت های زندگی و اجتماعی بود.یافته های پژوهش نشان داد که روش های تدریس جذاب و فعال بیشترین تاثیر را در پیشگیری از ترک تحصیل دارند و رفتارهای انگیزه بخش و حمایت های روانی و اجتماعی معلمان نیز نقش مهمی در افزایش انگیزه و ماندگاری دانش آموزان ایفا می کنند. همچنین آموزش مهارت های زندگی و اجتماعی به دانش آموزان، توانمندی آنان در مقابله با چالش های فردی و خانوادگی را افزایش داده و احتمال ترک تحصیل را کاهش می دهد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد و همه متغیرهای مستقل با متغیر وابسته (ترک تحصیل دانش آموزان) رابطه مثبت و معنادار نشان دادند.پژوهش نتیجه گیری می کند که معلمان ستون اصلی پیشگیری از ترک تحصیل دانش آموزان هستند و با توانمندسازی آنان، ایجاد محیط کلاس حمایتی، آموزش مهارت های زندگی و تعامل با خانواده ها می توان به طور موثری از ترک تحصیل جلوگیری کرد. یافته ها برای سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدارس و برنامه ریزان توسعه آموزشی، راهنمای عملی و علمی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

ترک تحصیل ، مناطق کم برخوردار ، معلم ، روش های تدریس ، حمایت روانی و اجتماعی ، مهارت های زندگی