اهمیت آموزش مهارت های زندگی در مدارس ابتدایی و متوسطه اول: چگونه می توان مهارت هایی مانند مدیریت زمان، حل مسئله و تصمیم گیری را به دانش آموزان آموزش داد؟

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 17

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CONFETTRR01_1420

تاریخ نمایه سازی: 24 مهر 1404

چکیده مقاله:

آموزش مهارت های زندگی در مدارس ابتدایی و دوره متوسطه اول یکی از پایه ای ترین و اثرگذارترین راهکارها برای آماده سازی دانش آموزان در برابر چالش های فردی، اجتماعی و تحصیلی قرن بیست ویکم است. سازمان های بین المللی آموزش و بهداشت (از جمله یونسکو و سازمان جهانی بهداشت) تاکید کرده اند که مهارت های زندگی باید به عنوان بخشی از برنامه های آموزشی رسمی یا برنامه های مکمل در مدارس گنجانده شود؛ چرا که این مهارت ها نه تنها سلامت روان و تاب آوری دانش آموزان را ارتقا می دهند، بلکه بر مشارکت در مدرسه و نتایج یادگیری نیز اثر مثبت دارند.در میان مهارت های زندگی، مدیریت زمان، حل مسئله و تصمیم گیری نقش محوری و متقارن دارند؛ زیرا توانایی مدیریت زمان باعث بهره وری در کارهای روزمره و تحصیلی می شود، مهارت حل مسئله ابزاری ست برای شناسایی و عبور از موانع عملی و اجتماعی، و مهارت تصمیم گیری، توان انتخاب آگاهانه و مسئولانه را تقویت می کند. پژوهش های مروری و مطالعات تجربی نشان می دهند که بسته های آموزشی مهارت های زندگی که شامل آموزش صریح فرایندهای تصمیم گیری و حل مسئله و تمرین های سازمان یافته مدیریت زمان باشند، می توانند بهبودهای معناداری در رفتارهای خود کنترلی، خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ایجاد کنند. هدف این مقاله ارائه یک چارچوب نظری-عملی قابل اجرا برای آموزش مهارت های مدیریت زمان، حل مسئله و تصمیم گیری در دو مقطع ابتدایی و متوسطه اول است؛ به گونه ای که برنامه پیشنهادی هم از شواهد بین المللی بهره ببرد و هم با شرایط و متن فرهنگی-آموزشی ایران سازگار باشد. در بخش پیش رو، پس از مروری بر تعریف ها و شواهد اثربخشی، اصول طراحی برنامه (توسعه ای و متناسب با سن، یادگیری فعال، ترکیب آموزش رسمی و فعالیت های غیررسمی)، و ساختار محتوایی درس/پودمان ها پیشنهاد می شود. این چارچوب شامل اهداف رفتاری روشن، روش های تدریس فعال (تمرین های گروهی، حل مسئله ی مبتنی بر پروژه، بازی نقش و بازخورد ساخت یافته)، ابزارهای ارزیابی توصیفی و تربیتی، و برنامه توسعه حرفه ای معلمان است. همچنین تاکید می شود که آموزش مهارت های زندگی نباید صرفا به یک درس مستقل محدود شود، بلکه باید در سراسر برنامه های درسی و فعالیت های پرورشی مدرسه نفوذ کند تا فراگیری انتقالی و پایدار تحقق یابد.

نویسندگان

راضیه موسوی

نویسنده اول

مرضیه موسوی

نویسنده دوم

سید امیر موسوی

نویسنده سوم