ارتباط سبک تدریس دبیر تربیت بدنی با انگیزه و حال خوب دانش آموزان

درس تربیت بدنی یکی از موثرترین دروس در نظام آموزشی است که نقش مهمی در ارتقای سلامت جسمی، روانی و اجتماعی دانش آموزان دارد. سبک تدریس دبیر تربیت بدنی، به عنوان عامل کلیدی در کیفیت تجربه یادگیری، می تواند تاثیر مستقیم بر انگیزه، مشارکت و حال خوب دانش آموزان داشته باشد. این پژوهش به بررسی ارتباط میان سبک تدریس دبیران تربیت بدنی و میزان انگیزه و احساس مثبت دانش آموزان در کلاس های ورزشی می پردازد.با توجه به اهمیت سلامت روانی و انگیزشی دانش آموزان در دوران تحصیل، شناخت عواملی که می توانند این مولفه ها را تحت تاثیر قرار دهند، ضروری است. سبک تدریس دبیران تربیت بدنی، به ویژه در شرایطی که تعامل انسانی و انگیزش در اولویت قرار دارد، می تواند نقش تعیین کننده ای در ایجاد فضای یادگیری مثبت ایفا کند. این پژوهش با هدف ارائه الگویی برای بهبود تعاملات آموزشی در درس تربیت بدنی انجام شده است.پژوهش حاضر از نوع توصیفی–تحلیلی است و با استفاده از روش های کمی و کیفی انجام شده است. جامعه آماری شامل دبیران تربیت بدنی و دانش آموزان دوره متوسطه در چند استان کشور بوده و نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد سبک تدریس، پرسشنامه انگیزش تحصیلی و مصاحبه نیمه ساختاریافته با دبیران و دانش آموزان بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که سبک تدریس حمایتی و مشارکتی دبیران تربیت بدنی با افزایش انگیزه درونی، احساس تعلق به کلاس و حال خوب دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری دارد. در مقابل، سبک تدریس اقتدارگرایانه و کنترل محور با کاهش انگیزه و افزایش اضطراب در دانش آموزان همراه بود. همچنین مشخص شد که تعامل موثر میان دبیران و سرگروه های آموزشی می تواند نقش مهمی در ارتقای کیفیت تدریس ایفا کند.

کلیدواژه ها:

سبک تدریس ، دبیر تربیت بدنی ، انگیزه تحصیلی ، حال خوب ، تعامل آموزشی ، سلامت روانی