راهکارهای شناسایی و پرورش خلاقیت ادبی در دانش آموزان دوره ی ابتدایی توسط آموزگاران

خلاقیت ادبی از مهم ترین توانمندی های ذهنی و هنری کودکان در دوره ی ابتدایی به شمار می آید که می تواند نقش بسزایی در رشد زبانی، شناختی و عاطفی آنان ایفا کند. این مقاله به بررسی راهکارهای موثر آموزگاران برای شناسایی و پرورش این استعداد در دانش آموزان می پردازد. ابتدا تعاریف مرتبط با خلاقیت ادبی و اهمیت آن در سنین ۷ تا ۱۲ سال مطرح شده و ویژگی های شاخص کودکان خلاق در حوزه ی زبان و ادبیات مورد تحلیل قرار گرفته است. سپس، روش ها و معیارهای شناسایی خلاقیت ادبی از طریق بررسی آثار نوشتاری، فعالیت های شفاهی و تعاملات کلاسی معرفی می شود. در بخش بعدی، راهکارهای عملی برای تقویت و توسعه خلاقیت ادبی ارائه شده که شامل تشویق نگارش آزاد، استفاده از تصویرسازی و فعالیت های نمایشی، بهره گیری از بازی های زبانی و فراهم آوردن فضای حمایتی در کلاس و خانه است. علاوه بر این، نقش آموزگار به عنوان راهنما و مربی خلاقیت، و تاثیر محیط آموزشی و خانوادگی در پرورش استعدادهای ادبی مورد تاکید قرار گرفته است. این مقاله با هدف کمک به معلمان و مربیان زبان و ادبیات فارسی تدوین شده تا با بهره گیری از روش های پیشنهادی بتوانند به شکوفایی توانایی های نوشتاری و تخیلی کودکان کمک کنند و گام مهمی در جهت پرورش نسل آینده ی نویسندگان و خلاقان فرهنگی بردارند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ادبی ، دانش آموزان دوره ابتدایی ، آموزگار ، پرورش استعداد ، نگارش خلاق ، آموزش زبان فارسی ، توسعه مهارت های زبانی ، فضای آموزشی