بررسی سبک مدیریت کلاس معلمان و رضایت روانی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک مدیریت کلاس معلمان و رضایت روانی دانش آموزان بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و توصیفی-تحلیلی بود و جامعه آماری شامل دانش آموزان و معلمان مدارس ابتدایی و متوسطه یک منطقه شهری بود. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعیین شد و تعداد ۸۰ نفر دانش آموز و ۲۰ نفر معلم در پژوهش شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سبک مدیریت کلاس و پرسشنامه رضایت روانی دانش آموزان جمع آوری شد و تحلیل ها با نرم افزار SPSS انجام گردید.یافته ها نشان داد که بین سبک مشارکتی مدیریت کلاس و رضایت روانی دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (r=۰.۵۶, p<۰.۰۱) و سبک مشارکتی بیشترین تاثیر مثبت را بر رضایت روانی دارد. در مقابل، سبک کنترلی با رضایت روانی رابطه منفی و معنادار داشت (r=-۰.۳۲, p<۰.۰۱). سبک سهل گیرانه تاثیر معناداری بر رضایت روانی نشان نداد. همچنین، جنسیت و پایه تحصیلی دانش آموزان تاثیر معنادار بر رابطه بین سبک مدیریت کلاس و رضایت روانی نداشتند.نتایج پژوهش نشان می دهد که انتخاب سبک مدیریت کلاس مناسب، به ویژه سبک مشارکتی، می تواند نقش مهمی در ارتقای رضایت روانی، انگیزش و تعاملات اجتماعی دانش آموزان داشته باشد. لذا آموزش عملی معلمان و توانمندسازی آنان در زمینه مدیریت کلاس، ایجاد محیط حمایتی و توجه به نیازهای روانی دانش آموزان، از جمله راهکارهای مهم برای بهبود کیفیت یادگیری و سلامت روان دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

سبک مدیریت کلاس ، رضایت روانی دانش آموزان ، سبک مشارکتی ، سبک کنترلی ، آموزش و پرورش