واکاوی دقت و اعتبار داده های ارزشیابی حاصل از تعامل مستقیم انسانی در مقابل سنجش های مبتنی بر پلتفرم های دیجیتال در دوره ی ابتدایی

ارزشیابی تحصیلی در دوره ابتدایی، به عنوان سنگ بنای مسیر رشد شناختی و عاطفی دانش آموز، نیازمند داده هایی است که نه تنها دقیق باشند بلکه اعتبار توضیحی کافی برای هدایت مداخله های آموزشی فراهم آورند. این پژوهش به بررسی تطبیقی دقت و اعتبار داده های حاصل از دو پارادایم غالب ارزشیابی نوین می پردازد: ابزارهای سنجش مبتنی بر پلتفرم های دیجیتال و شواهد کیفی استخراج شده از تعامل مستقیم انسانی (مشاهده و مصاحبه). داده های پلتفرم با ارائه حجم عظیم و مقیاس پذیری بالا، در پیش بینی رفتارهای سطحی (مانند سرعت تکمیل تکلیف) دقت بالایی دارند، اما در کشف علل ریشه ای (نظیر سوگیری های شناختی یا موانع عاطفی) دچار محدودیت ذاتی هستند و صرفا بازتابی از “رفتارهای شبه رفتاری” ارائه می دهند. در مقابل، تعامل مستقیم انسانی، با وجود محدودیت در تعمیم پذیری به دلیل اندازه نمونه کوچک، عمق بینش بی نظیری در تبیین چرایی عملکرد دانش آموز به دست می دهد. این مطالعه استدلال می کند که اعتبار نهایی در ارزشیابی تحصیلی ابتدایی، نه از طریق اتکای صرف به یکی از این دو روش، بلکه از طریق یک همگرایی روش شناختی حاصل می شود که در آن، دقت کمی، بستر غربالگری دقیق برای استخراج اعتبار توضیحی کیفی را فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ابتدایی ، Elementary Evaluation | اعتبار داده های کیفی ، Qualitative Data Validity | دقت داده های کمی ، Quantitative Data Accuracy | پلتفرم های آموزشی ، Educational Platforms | تعامل مستقیم انسانی ، Direct Human Interaction | طراحی تلفیقی ، Mixed-Methods Design | سوگیری های شناختی ، Cognitive Biases.