نقش مدرسه ی شاد بر الگو سازی در جامعه

نظام آموزشی به مثابه یکی از ارکان اساسی جامعه، نقشی بنیادین در شکل دهی به هنجارها و ارزش های نسل آینده ایفا می کند. در این میان، مفهوم «مدرسه شاد» فراتر از یک رویکرد صرفا آموزشی، به منزله یک اکوسیستم روانی-اجتماعی پویا که بر بهزیستی، خلاقیت و روابط انسانی مثبت تاکید دارد، اهمیتی فزاینده یافته است. پژوهش حاضر با هدف واکاوی نظری و تبیین سازوکارهای مفهومی که از طریق آن یک مدرسه شاد به بستری برای الگوسازی مثبت در سطح جامعه تبدیل می شود، انجام شده است. یافته های مفهومی این مطالعه نشان می دهد که محیط مبتنی بر شادکامی، با تقویت بهزیستی روان شناختی، عزت نفس و تاب آوری در دانش آموزان، ظرفیت های فردی لازم برای بروز رفتارهای همدلانه و مسئولانه را پرورش می دهد. این فضا، با نهادینه سازی فرهنگ همکاری، احترام متقابل و امنیت عاطفی، تعاملات اجتماعی را از الگوهای رقابت محور به سمت مدل های مشارکتی سوق داده و دانش آموزان را به عنوان حاملان و مروجان فعال این هنجارهای سازنده در جامعه تربیت می کند. در نتیجه، این پژوهش استدلال می کند که سرمایه گذاری بر ایجاد مدارس شاد، یک راهبرد کلان و زیربنایی برای توسعه اجتماعی است که می تواند از طریق درونی سازی ارزش های مدنی و پرورش نسل هایی با سلامت روان بالاتر، به اصلاح و ارتقای الگوهای فرهنگی و اجتماعی در مقیاس وسیع منجر شود و چارچوبی میان رشته ای برای سیاست گذاری های آموزشی و مطالعات تجربی آتی فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

الگو سازی ، جامعه ی شاد ، روانشناسی محیط مدرسه ، جامعه شناسی الگو ، فرزند پروری