بررسی رابطه توسعه حرفه ای و رضایت شغلی با میانجیگری درگیری شغلی در معلمان مدارس ابتدایی شهر صوفیان

مطالعه ی حاضر با هدف بررسی رابطه توسعه حرفه ای و رضایت شغلی با میانجیگری درگیری شغلی در معلمان انجام شد. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری معلمان مدارس ابتدایی شهر صوفیان که در سال ۱۴۰۴-۱۴۰۳ مشغول به تدریس بودند، را شامل می شد که تعداد آنها ۴۵۰ نفر بود. با استفاده از جدول کرجیسی و مورگان ۲۰۷ نفر به روش تصادفی ساده به عنوان گروه نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رضایت شغلی پسوکی و کروم (۲۰۰۴)، درگیری شغلی شاوفلی و بکر (۲۰۰۳)، توسعه حرفه ای معلمان نیوجرسی (۲۰۱۴) می شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین توسعه حرفه ای و رضایت شغلی معلمان مدارس ابتدایی شهر صوفیان رابطه معنی داری وجود دارد (۷۴۹/۴=Z؛ ۴۶۷/۰=β). بین توسعه حرفه ای و درگیری شغلی معلمان مدارس ابتدایی شهر صوفیان رابطه معنی داری وجود دارد (۳۹۲/۶=Z؛ ۵۲۱/۰=β). بین درگیری شغلی و رضایت شغلی معلمان مدارس ابتدایی شهر صوفیان رابطه معنی داری وجود دارد (۰۲۵/۳=Z؛ ۴۰۵/۰=β). همچنین نتایج حاصل از آزمون سوبل نشان داد که توسعه حرفه ای و رضایت شغلی با میانجی گری درگیری شغلی در معلمان مدارس ابتدایی شهر صوفیان رابطه معنی دار دارد. بنابراین توسعه حرفه ای می تواند به طور غیرمستقیم از طریق درگیری شغلی بر رضایت شغلی کارکنان تاثیر بگذارد.

کلیدواژه ها:

توسعه حرفه ای ، درگیری شغلی ، رضایت شغلی