بازاندیشی در ارزشیابی یادگیری زبان انگلیسی: نقش بازخورد تکوینی در پرورش تفکر زبانی و خودتنظیمی یادگیرندگان

در دهه های اخیر، توجه به ارزشیابی تکوینی به عنوان ابزاری تحول آفرین در آموزش زبان انگلیسی افزایش یافته است. برخلاف ارزشیابی سنتی که بر سنجش نهایی تمرکز دارد، ارزشیابی تکوینی بر فرایند یادگیری، بازخورد مستمر و بهبود عملکرد یادگیرنده تاکید می کند. هدف این پژوهش بررسی نقش بازخورد تکوینی در ارتقای یادگیری، تفکر زبانی و خودتنظیمی دانش آموزان در فرایند آموزش زبان انگلیسی است. یافته ها نشان می دهد که ارزشیابی تکوینی با ایجاد فرصت های تعامل، خودارزیابی و اصلاح خطاها، موجب افزایش مشارکت شناختی و انگیزش در یادگیرندگان می شود. همچنین، معلمان با استفاده از این رویکرد می توانند آموزش خود را مبتنی بر نیازهای واقعی زبان آموزان تنظیم کنند و مسیر یادگیری آنان را هدفمند سازند. بر اساس نتایج، بازخورد سازنده، صریح و فرآیندمحور از عوامل کلیدی در موفقیت ارزشیابی تکوینی محسوب می شود. در نهایت، پژوهش حاضر پیشنهاد می کند که ادغام فناوری های آموزشی و ابزارهای دیجیتال می تواند کارآمدی ارزشیابی تکوینی را در کلاس های زبان انگلیسی افزایش دهد.واژگان کلیدی: ارزشیابی تکوینی، آموزش زبان انگلیسی، بازخورد موثر، خودتنظیمی، یادگیری معنادار