استفاده از سامانه های ذخیره سازی مبتنی بر لیتیوم یون برای افزایش قابلیت اطمینان در سیستم های انرژی تجدیدپذیر در ایران

با توجه به چالشهای فزاینده ناشی از تغییرات اقلیمی و کاهش منابع، فسیلی بهره گیری از انرژیهای تجدیدپذیر به ویژه خورشیدی و بادی در اولویت سیاستهای انرژی کشورها قرار گرفته است. با این حال، ناپایداری ذاتی این منابع مانعی جدی در تامین مستمر و مطمئن انرژی ایجاد می کند. در ایران علیرغم ظرفیت بالای اقلیمی برای توسعه انرژیهای تجدیدپذیر، فقدان سیستمهای ذخیره سازی کارآمد موجب کاهش سهم این منابع در سبد انرژی ملی شده است. هدف این پژوهش ارزیابی نقش سامانه های ذخیره سازی مبتنی بر باتریهای لیتیوم-یون در افزایش قابلیت اطمینان سیستمهای انرژی تجدیدپذیر در ایران است. این مطالعه با رویکرد تحلیلی-توصیفی و استفاده از مدلهای شبیه سازی در بستر دادههای واقعی اقلیمی و شبکه برق ایران انجام شده است. دادهها از منابع معتبر داخلی و بین المللی گردآوری و در چارچوب سناریوهای مختلف عملیاتی تحلیل شده اند. نتایج نشان میدهد استفاده از باتریهای لیتیوم-یون منجر به کاهش نوسانات در تولید انرژی خورشیدی و بادی، بهبود پایداری شبکه و افزایش راندمان کلی سیستم تا حدود ۲۳% شده است. این یافتهها نشان میدهد که ادغام فناوریهای ذخیره سازی با منابع تجدیدپذیر میتواند راهکاری موثر برای حل چالشهای پایداری در سیستم انرژی ایران باشد. در سطح کلان نتایج این پژوهش میتواند مبنایی برای سیاستگذاریهای آینده در جهت تحقق توسعه پایدار، کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی و افزایش سهم انرژیهای پاک در کشور فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ذخیره سازی ، انرژی باتری لیتیوم-یون ، پایداری شبکه برق ، توسعه پایدار