بررسی وضعیت سبد انرژی ایران و جهان مقایسه وضعیت گذار انرژی در اتحادیه اروپا و ایران با تاکید بر موانع

انرژی یکی از اصلی ترین محرک های توسعه اقتصادی، اجتماعی و صنعتی در کشورها است. دسترسی به منابع انرژی پایدار، بهینه سازی مصرف و توسعه فناوری های انرژی تجدیدپذیر از عوامل کلیدی در پیشرفت کشورها محسوب می شوند. تاثیر نوع نیروگاه ها بر محیط زیست موضوعی است که در جامعه علمی بسیار مورد بحث است. خصوصا نیروگاه های تجدیدناپذیر به عنوان عوامل موثر در ردپای آب و آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه ای، که این موارد می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان، اکوسیستم ها و کیفیت کلی محیط و تغییر اقلیم داشته باشد. اگرچه برای حل این موضوع در سال های اخیر، علاقه فزاینده ای به کشف منابع جایگزین انرژی برای پاسخگویی به تقاضای روزافزون جهان به وجود آمده است، اما مطالعات نشان داده است، با وجود تعهدات بین المللی در زمینه تغییرات اقلیمی، در بسیاری از کشورهای جهان، مصرف سوخت های فسیلی همچنان در اولویت بوده است؛ با اینکه متخصصین مهمترین راه غلبه بر مشکلات انرژی جوامع، تضمین امنیت، و کاهش مسائل زیست محیطی، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر می دانند. در واقع در برهه هایی از زمان یا روند رشد تجدیدپذیرها قابل توجه نبوده است و یا گذار معکوس انرژی (مثلا بازگشت موقت برخی نیروگاه های زغالسنگ به مدار تولید برق) دیده شده است. نگارندگان در این مقاله برآن اند تا به بررسی و مرور دلایل توقف، کندی و یا گذار موقت معکوس، و تفاوت ها در ایران و اتحادیه اروپا بپردازند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، سبد انرژی ، تغییرات اقلیمی ، آلودگی ، گذار انرژی ، انرژی تجدیدپذیر ، انرژی تجدیدناپذیر