نقش چندبعدی ورزش در ارتقای سلامت عمومی و انسجام اجتماعی

جامعه معاصر با چالش های پیچیده ای در حوزه سلامت عمومی، از جمله شیوع بیماری های غیر واگیر، اختلالات روانی و کاهش انسجام اجتماعی روبرو است. ورزش و فعالیت بدنی به عنوان یک راهبرد پیشگیرانه، کم هزینه و چندوجهی شناخته می شود. هدف از این مقاله مروری-سنتزی، تحلیل و یکپارچه سازی شواهد علمی موجود برای تبیین نقش چندبعدی و متقابل ورزش در ارتقای ابعاد سه گانه سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی است. این پژوهش یک مطالعه مروری-سنتزی است. برای گردآوری منابع، پایگاه های اطلاعاتی معتبر داخلی و بین المللی از جمله SID، Magiran، PubMed، Scopus و Google Scholar با استفاده از کلیدواژه هایی نظیر «فعالیت بدنی»، «سلامت عمومی»، «بهزیستی روانی»، «انسجام اجتماعی»، «ورزش همگانی»، “Physical Activity”، “Public Health”، “Mental Well-being” و “Social Cohesion” مورد جستجوی نظام مند قرار گرفتند. مقالات منتشر شده بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۴ که به بررسی تاثیرات ورزش بر سلامت می پرداختند، پس از فرآیند غربالگری، انتخاب و مورد تحلیل قرار گرفتند. شواهد علمی نشان می دهد که فعالیت بدنی منظم از طریق مکانیزم های فیزیولوژیک، نقش به سزایی در پیشگیری از بیماری های قلبی-عروقی، دیابت نوع دو و برخی سرطان ها دارد. از منظر سلامت روان، ورزش با تاثیر بر مکانیزم های نوروبیولوژیک مانند ترشح انتقال دهنده های عصبی و فاکتورهای نورون زایی، به کاهش استرس، اضطراب، افسردگی و بهبود عملکردهای شناختی منجر می شود. در بعد اجتماعی، ورزش به عنوان یک ابزار قدرتمند برای تقویت سرمایه اجتماعی، کاهش ناهنجاری ها و ترویج شمول اجتماعی عمل می کند. ورزش یک مداخله یکپارچه است که به طور همزمان بر ابعاد مختلف سلامت فردی و اجتماعی تاثیر می گذارد. سیاست گذاری های حوزه سلامت باید با اتخاذ یک رویکرد جامعه محور و چندبخشی، موانع فردی، محیطی و فرهنگی را برطرف کرده و ورزش همگانی را به عنوان یک ستون اصلی در استراتژی های ارتقای سلامت عمومی قرار دهند.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، سلامت عمومی ، بهزیستی روانی ، انسجام اجتماعی ، ورزش همگانی