مقایسه اثربخشی روش تدریس پروژه محور با روش سنتی در کلاس های چندپایه

کلاس های چندپایه به دلیل حضور دانش آموزان با سطوح تحصیلی مختلف و شرایط آموزشی ویژه، چالش های خاصی را در فرایند یاددهی-یادگیری ایجاد می کنند که انتخاب روش تدریس مناسب در این محیط ها اهمیت فراوانی دارد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی روش تدریس پروژه محور و روش سنتی در بهبود عملکرد یادگیری دانش آموزان در کلاس های چندپایه انجام شده است. روش تحقیق به صورت کیفی و توصیفی و مبتنی بر مطالعه منابع کتابخانه ای از جمله مقالات و پژوهش های منتشر شده در پایگاه های علمی معتبر می باشد. در این مطالعه، با تحلیل و بررسی نظریه ها و یافته های پژوهش های پیشین، مزایا و محدودیت های هر دو روش تدریس شناسایی و مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهد که روش تدریس پروژه محور با ایجاد فضای یادگیری فعال، مشارکتی و مبتنی بر حل مسئله، موجب افزایش انگیزه، خلاقیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان می شود و به ویژه در کلاس های چندپایه که تفاوت های فردی دانش آموزان قابل توجه است، کارایی بیشتری نسبت به روش سنتی دارد. روش سنتی با تمرکز بر انتقال محتوا و آموزش معلم محور، نمی تواند به خوبی به نیازهای متنوع یادگیری پاسخ دهد و در نتیجه اثربخشی کمتری در ارتقای یادگیری دانش آموزان دارد. این پژوهش تاکید می کند که برای ارتقای کیفیت آموزش در کلاس های چندپایه، لازم است روش های نوین تدریس از جمله پروژه محور بیشتر مورد توجه قرار گیرند و معلمان در استفاده از این روش ها توانمند شوند.

کلیدواژه ها:

کلاس های چندپایه ، روش پروژه محور ، روش سنتی ، اثربخشی آموزشی