بررسی جامع تعامل خانواده و مدرسه در ارتقاء انگیزه و موفقیت تحصیلی، تربیت پذیری دینی و سرمایه اجتماعی-فرهنگی دانش آموزان

این مقاله به بررسی جامع و چندوجهی تعامل موثر خانواده و مدرسه و نقش آن در ارتقاء چهار بعد کلیدی رشد و توسعه دانش آموزان می پردازد: انگیزه و موفقیت تحصیلی، تربیت پذیری دینی، و سرمایه اجتماعی-فرهنگی. با توجه به جایگاه محوری این دو نهاد در زندگی کودکان و نوجوانان، هم افزایی آن ها برای ایجاد یک بستر حمایتی و رشدمحور از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل چگونگی تاثیرگذاری ابعاد گوناگون این تعامل، از جمله ارتباطات منظم، مشارکت فعال والدین در امور مدرسه، هماهنگی در رویکردهای تربیتی و آموزشی، و تبادل اطلاعات، بر جنبه های مختلف رشد دانش آموزان است. در این راستا، ابتدا به مکانیزم هایی پرداخته می شود که از طریق آن ها تعامل سازنده خانواده و مدرسه می تواند به افزایش انگیزه درونی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان منجر شود. سپس، نقش این همکاری در تقویت تربیت پذیری دینی و نهادینه شدن ارزش ها و باورهای مذهبی در کودکان مورد کاوش قرار می گیرد. در نهایت، چگونگی تاثیر تعامل مثبت بر افزایش سرمایه اجتماعی (شبکه های حمایتی و ارتباطات) و فرهنگی (دانش ها و ارزش ها) دانش آموزان بررسی می شود، که همگی به بهبود سازگاری و عملکرد آن ها در جامعه کمک می کنند. نتایج این بررسی نشان می دهد که تعامل قوی و مداوم بین خانواده و مدرسه، یک عامل کلیدی و پیش بینی کننده قوی برای موفقیت همه جانبه دانش آموزان است. این مقاله بر لزوم توسعه و پیاده سازی راهبردهای عملی برای تقویت و نهادینه کردن این تعامل دوسویه تاکید می کند تا از ظرفیت های بالقوه این شراکت حیاتی برای تربیت نسلی توانمند، شاد، متعهد و موفق بهره برداری شود.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، تربیت ، دانش آموز