تقویت رفتار دانش آموز از طریق رشد اجتماعی-عاطفی و محیط های کلاس درس ساختارمند در آموزش ابتدایی

یادگیری اجتماعی-عاطفی (SEL) و مدیریت موثر کلاس درس، اجزای حیاتی در شکل دهی رفتار دانش آموز و موفقیت تحصیلی در مدارس ابتدایی هستند. این مطالعه بررسی می کند که چگونه ادغام برنامه های SEL با استراتژی های کلاس درس ساختارمند، بر رفتار دانش آموز، تنظیم عاطفی و تعاملات همسالان تاثیر می گذارد. این تحقیق با تجزیه و تحلیل داده های تجربی از کلاس های درس ابتدایی، همبستگی بین اجرای SEL - مانند خودآگاهی، همدلی و حل تعارض - و کاهش رفتارهای مخرب را برجسته می کند. علاوه بر این، این مطالعه بررسی می کند که چگونه تکنیک های مدیریت کلاس درس مداوم، از جمله انتظارات روشن، تقویت مثبت و انضباط پیشگیرانه، به یک محیط یادگیری مساعدتر کمک می کنند. یافته ها نشان می دهد که دانش آموزانی که در معرض برنامه های درسی SEL قرار می گیرند، هوش هیجانی بهبود یافته، همکاری بیشتر و مهارت های حل مسئله پیشرفته تری را نشان می دهند. علاوه بر این، معلمانی که از رویکردهای مدیریت ساختارمند استفاده می کنند، اختلالات رفتاری کمتری و مشارکت بیشتر دانش آموزان را گزارش می دهند. این مطالعه همچنین چالش های کلیدی در ادغام SEL، مانند الزامات آموزش معلمان و محدودیت های منابع را شناسایی می کند، در حالی که راه حل های عملی برای اجرای پایدار ارائه می دهد. پیامدهای این تحقیق به مربیان، مدیران و سیاست گذاران گسترش می یابد و بر نیاز به رویکردهای جامع که SEL را با مدیریت کلاس درس مبتنی بر شواهد ترکیب می کنند، تاکید می کند. با تقویت شایستگی عاطفی و محیط های ساختاریافته، مدارس می توانند نتایج رفتاری مثبت را پرورش دهند و در نهایت از توسعه تحصیلی و اجتماعی بلندمدت حمایت کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری اجتماعی-عاطفی (SEL) ، مدیریت کلاس درس ، رفتار دانش آموز ، آموزش ابتدایی ، رشد عاطفی ، مداخلات رفتاری