تلاقی فناوری اطلاعات و طراحی لباس: گذار از پارادایم خیاطی سنتی به مد دیجیتال

صنعت مد و لباس، به عنوان یکی از قدیمی ترین و در عین حال پویاترین صنایع بشری، در دهه های اخیر تحت تاثیر عمیق انقلاب دیجیتال و فناوری اطلاعات (IT) قرار گرفته است. این مقاله با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه ای، به بررسی جامع تاثیرات، فرصت ها و چالش های ناشی از ادغام فناوری اطلاعات در فرآیندهای طراحی، تولید، توزیع و مصرف لباس می پردازد. پژوهش حاضر نشان می دهد که فناوری اطلاعات صرفا یک ابزار کمکی نیست، بلکه به یک نیروی محرکه بنیادین تبدیل شده است که پارادایم های سنتی صنعت مد را دگرگون می کند. از نرم افزارهای طراحی به کمک کامپیوتر (CAD) و ساخت به کمک کامپیوتر (CAM) گرفته تا واقعیت افزوده (AR) برای پرو مجازی، هوش مصنوعی (AI) در پیش بینی روندها، و فناوری بلاکچین برای تضمین شفافیت زنجیره تامین، هر یک از این فناوری ها در حال بازتعریف جنبه ای از این صنعت هستند. این مقاله ضمن تحلیل دقیق این تحولات در مراحل مختلف چرخه عمر محصول، به بررسی دیدگاه های مختلف اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی و زیست محیطی می پردازد و نتیجه می گیرد که آینده صنعت مد در گروی یک هم زیستی هوشمندانه میان خلاقیت انسانی و قابلیت های فناورانه است؛ هم زیستی که می تواند به سوی شخصی سازی انبوه، پایداری بیشتر و دموکراتیزه شدن مد حرکت کند، اما در عین حال چالش هایی نظیر شکاف دیجیتال، امنیت داده ها و جابجایی شغلی را نیز به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، طراحی لباس ، مد دیجیتال ، CAD/CAM ، تولید انبوه سفارشی ، واقعیت افزوده ، هوش مصنوعی ، پایداری در مد