عدالت آموزشی با بهره گیری از فناوری های نوین با محوریت هوش مصنوعی

در دنیای معاصر، عدالت آموزشی به عنوان ستونی اساسی برای توسعه پایدار و پیشرفت اجتماعی شناخته می شود. بااین حال، نابرابری های ریشه دار در سیستم های آموزشی که اغلب ناشی از تفاوت های اقتصادی، جغرافیایی و فرهنگی هستند موانعی جدی بر سر راه دسترسی عادلانه همه دانش آموزان به آموزش باکیفیت ایجاد می کنند. این مقاله به صورت مروری و تحلیلی، به بررسی نقش فناوری های نوین و به ویژه هوش مصنوعی (AI) در کاهش این نابرابری ها پرداخته و پتانسیل های هوش مصنوعی را در سه حوزه کلیدی شامل: شخصی سازی یادگیری، تسهیل دسترسی به محتوا و ارزیابی هوشمند موردبررسی قرار می دهد. همچنین نشان می دهد که چگونه ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، می توانند با فراهم کردن فرصت های یادگیری متناسب با نیازهای فردی، به هر دانش آموز امکان رشد و شکوفایی را بدهند. بااین حال، مقاله از نگاهی انتقادی به چالش های پیشرو از جمله سوگیری الگوریتمی، حریم خصوصی داده ها و شکاف دیجیتالی نیز می پردازد. در نهایت، تاکید می شود که با پیاده سازی هوشمندانه و اخلاقی، هوش مصنوعی می تواند به ابزاری قدرتمند برای ایجاد یک سیستم آموزشی عادلانه تر و فراگیر تبدیل شود، اما هرگز جایگزین نقش حیاتی و تعامل انسانی معلم نخواهد شد.

کلیدواژه ها:

عدالت آموزشی ، فناوری آموزشی ، هوش مصنوعی ، تسهیل مدیریت