بررسی اثربخشی رویکرد های نوین آموزش دستور زبان فارسی در ارتقای مهارت های نگارشی دانش آموزان دوره متوسطه

این پژوهش به بررسی اثربخشی رویکردهای نوین آموزش دستور زبان فارسی در ارتقای مهارت های نگارشی دانش آموزان دوره متوسطه می پردازد. آموزش دستور زبان فارسی در مدارس، اغلب بر شیوه های سنتی و حفظی متمرکز است که به جای درک و کاربرد، به یادگیری طوطی وار منجر می شود و تاثیر چندانی بر توانایی های نگارشی دانش آموزان ندارد هدف اصلی این مطالعه، تحلیل چگونگی تاثیر به کارگیری روش های تدریس نوین بر توانایی دانش آموزان در نگارش متون صحیح و روان است. در این راستا، به بررسی نقش رویکردهایی چون آموزش دستور در بستر متن و ادبیات، یادگیری اکتشافی، و استفاده از بازی های آموزشی پرداخته می شود. مکانیزم هایی که از طریق آن ها این روش ها می توانند به تقویت درک کاربردی از قواعد دستوری، افزایش انگیزه یادگیری دستور زبان و بهبود توانایی دانش آموزان در ساخت جملات پیچیده و نگارش خلاقانه کمک کنند، مورد کاوش قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که رویکردهای نوین آموزش دستور زبان، تاثیر مثبت و معناداری بر ارتقای مهارت های نگارشی دانش آموزان دوره متوسطه دارند.

کلیدواژه ها:

دستورزبان ، رویکرد نوین ، دانش آموز