تقارن در معماری: مطالعه تطبیقی تقارن مشهود و ناپیدا در محیط مصنوع

عناصر بصری در محیط مصنوع به عنوان اولین عامل ارتباطی با کاربر از اهمیت ویژه ای برخوردارند. بیننده یک فضا، برای به خاطر سپاری سریع و مشابه یابی، در اولین مرحله به بررسی شکل هندسی و قوانین ساده بصری مانند تقارن و رنگ و تعداد عناصر می پردازد. اما گاهی این قوانین در عین وجود، چنان در محیط مستتر هستند که باید نگاهی دوباره و دقیق تر به اجزای مختلف آن داشته باشیم. در این مقاله به روش کیفی و از طریق مطالعه تطبیقی با بررسی انواع تقارن از جهات مختلف تقارن آشکار و ناپیدا در معماری را مورد بررسی قرار میدهیم بدین ترتیب خواهیم دید که در بخشهای مختلف ساختمان عملکرد هر یک از انواع ذکر شده تقارن در خوانایی و تاثیرگذاری فضا چگونه بوده و ضمن آشنایی با انواع جدید تقارن که در ظاهر پدیدار نیستند به نحوه کاربرد عملگرهای ریاضی پیچیده در محیط پی خواهیم برد با شناخت تفاوتها و شباهتها و نحوه و محل کاربرد هر یک از حالات هندسی مذکور به روشهای جدید در طراحی محیط مصنوع و اعمال پارامترهایی مانند پیچیدگی در فضا دست خواهیم یافت که هر یک عنصری مهم در ایجاد و تغییر تجربه کاربر از ساختمان میباشند.

کلیدواژه ها:

تقارن ، پیدا تقارن ، پنهان ، پیچیدگی ، قوانین هندسی ، محیط مصنوع