راهکارهای کاربردی برای بهبود مدیریت زمان معلمان در کلاس

مدیریت زمان به عنوان یکی از ارکان اصلی موفقیت در نظام آموزشی، نقشی تعیین کننده در بهبود کیفیت تدریس و یادگیری ایفا می کند. در سال های اخیر، با گسترش حجم مطالب آموزشی و افزایش انتظارات از معلمان، ضرورت بهره گیری از راهکارهای موثر برای سامان دهی زمان به شدت احساس می شود. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و ارائه ی راهکارهای کاربردی جهت ارتقای مدیریت زمان در میان معلمان، به بررسی ابعاد مختلف این مفهوم و چالش های آن پرداخته است. روش پژوهش از نوع توصیفی–تحلیلی است و داده ها از طریق پرسش نامه، مصاحبه و مرور مطالعات پیشین گردآوری شده اند. نتایج تحلیل داده ها نشان می دهد که مدیریت موثر زمان نه تنها موجب افزایش بازدهی تدریس می شود بلکه در کاهش استرس، ارتقای انگیزه شغلی و بهبود روابط آموزشی نیز نقش اساسی دارد. یافته ها بیانگر آن است که برنامه ریزی دقیق روزانه و هفتگی، بهره گیری از فناوری های آموزشی، اولویت بندی وظایف و ایجاد محیط یادگیری منظم از جمله مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کارایی معلمان هستند. مرور مطالعات داخلی نظیر پژوهش «کریمی و همکاران (۱۳۹۹)» و «حسینی (۱۴۰۱)» نشان می دهد که اجرای راهبردهای برنامه ریزی زمان در کلاس های درس، به ویژه در مدارس متوسطه، توانسته است کیفیت فرآیند تدریس را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. در این میان، عوامل محیطی مانند تراکم دانش آموزان، کمبود امکانات و فشارهای اداری نیز از موانع اصلی مدیریت موثر زمان به شمار می روند. این مطالعه بر ضرورت طراحی برنامه های آموزشی برای معلمان تاکید دارد تا ضمن افزایش مهارت های مدیریت زمان، بتوانند زمان تدریس و تعامل را به شیوه ای کارآمد سازمان دهی کنند. نتیجه نهایی نشان می دهد که توانایی معلمان در مدیریت زمان، یک مهارت کلیدی برای موفقیت آموزشی و ارتقای کیفیت یادگیری است و توجه به آن باید در سیاست گذاری های آموزشی و برنامه های توسعه حرفه ای مورد تاکید جدی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، برنامه ریزی آموزشی ، کیفیت تدریس ، بهره وری معلمان ، راهکارهای کاربردی ، فناوری آموزشی