تحلیل تاثیر اختلال نقص توجه (بیش فعالی) بر فرآیند یادگیری و تعاملات کلاسی و راهبردهای معلمان برای مدیریت آن

اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات عصبی-تکاملی در کودکان است که تاثیر قابل توجهی بر فرآیند یادگیری، تعاملات اجتماعی و رفتارهای کلاسی دارد. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای، به بررسی تاثیرات این اختلال و راهکارهای مدیریت آن توسط معلمان و والدین پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که ADHD موجب کاهش تمرکز و توجه، ضعف در سازمان دهی و پیگیری تکالیف، رفتارهای تکانشی و مشکلات حافظه کاری می شود و در نتیجه پیشرفت تحصیلی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد.تحلیل منابع نشان داد که نقش معلمان در مدیریت این دانش آموزان تعیین کننده است و استفاده از روش هایی همچون ایجاد ساختار و نظم مشخص در کلاس، تقسیم فعالیت ها به مراحل کوچک، به کارگیری یادگیری فعال و مشارکتی، اعمال تقویت مثبت و سیستم های تشویقی، و هماهنگی مستمر با والدین و متخصصان، می تواند اثرات منفی ADHD را کاهش دهد. این پژوهش نشان می دهد که موفقیت در مدیریت کودکان دارای ADHD نیازمند رویکردی جامع، هماهنگ و فردمحور است. بهره گیری از چنین رویکردی، ضمن کاهش مشکلات تحصیلی و رفتاری، رشد شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان را تقویت کرده و زمینه مشارکت فعال آنان در محیط کلاس و جامعه را فراهم می آورد

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه/بیش فعالی ، یادگیری ، تعاملات اجتماعی ، مدیریت کلاس ، همکاری والدین و معلمان.