بررسی ساختار صرفی و نحوی در زبان عربی فصیح و لهجه های محاوره ای.

زبان عربی به دو سطح اصلی فصیح و محاوره ای تقسیم می شود که هر یک دارای ساختارهای صرفی و نحوی متفاوتی هستند. زبان فصیح به دلیل قواعد دقیق و منظم صرفی و نحوی، ابزار مناسبی برای انتقال مفاهیم علمی، ادبی و دینی است، در حالی که لهجه های محاوره ای با ساده سازی قالب های صرفی و انعطاف در قواعد نحوی، پاسخگوی نیازهای مکالمه روزمره می باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل تفاوت ها و شباهت های ساختار صرفی و نحوی در زبان عربی فصیح و لهجه های محاوره ای انجام شد.روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و تطبیقی است و داده ها از طریق مطالعه متون فصیح و ضبط مکالمات محاوره ای جمع آوری شد. تحلیل داده ها نشان داد که لهجه های محاوره ای قالب های صرفی محدودتری دارند، پسوندها و ضمایر ساده تر شده اند و ترتیب اجزای جمله نسبت به فصیح انعطاف بیشتری دارد. در مقابل، زبان فصیح قواعد صرفی و نحوی دقیق و منظمی دارد که رعایت آن برای فهم متون رسمی و ادبی ضروری است.یافته های پژوهش اهمیت تطبیقی این دو سطح زبانی را در آموزش زبان، ترجمه و تحلیل متون نشان می دهد و بر لزوم تدوین منابع آموزشی تطبیقی و آموزش همزمان فصیح و لهجه های محاوره ای تاکید می کند. علاوه بر این، پژوهش حاضر بر اهمیت توجه به ابعاد فرهنگی و اجتماعی لهجه ها و نقش آن ها در ارتباطات روزمره نیز تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

عربی فصیح ، لهجه های محاوره ای ، صرف و نحو ، تحلیل تطبیقی ، آموزش زبان عربی