بررسی رابطه تاب آوری روان شناختی معلمان با مدیریت چالش های کلاسی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تاب آوری روان شناختی معلمان و توانایی مدیریت چالش های کلاسی بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی معلمان مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود که تعداد ۲۲۰ نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه تاب آوری روان شناختی و پرسشنامه مدیریت چالش های کلاسی بود که روایی و پایایی آن ها تایید شده بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۸ و با بهره گیری از آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تاب آوری روان شناختی معلمان در سطح متوسط تا بالا قرار دارد و مهارت های مدیریت چالش های کلاسی نیز در حد مناسب است. همچنین، بین تاب آوری روان شناختی و توانایی مدیریت چالش های کلاسی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد (r = ۰/۶۸, p < ۰/۰۱) و تاب آوری روان شناختی توانست ۴۶٪ واریانس مدیریت کلاس را پیش بینی کند. یافته ها نشان می دهند که معلمان تاب آور بهتر قادر به مدیریت رفتارهای دانش آموزان، حل تعارض ها و ایجاد محیط یادگیری مثبت هستند. بر اساس نتایج، تقویت تاب آوری روان شناختی از طریق آموزش مهارت های مقابله ای، حمایت سازمانی و برنامه های توسعه حرفه ای، می تواند به بهبود کیفیت آموزش، کاهش فرسودگی شغلی و ارتقای عملکرد کلاس کمک کند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری روان شناختی ، مدیریت چالش های کلاسی ، معلمان ، مهارت های مقابله ای ، رضایت شغلی