اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر تحمل پریشانی و تاب آوری مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون-کنشی شاغل در بیمارستان های استان گیلان

چکیده مقدمه: اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی یکی از اختلالات عصبی- رشدی شایع در بین کودکان و نوجوانان است. این اختلال در بین کودکان ۳ تا ۵ ساله نیز گزارش شده¬است هدف از انجام این پژوهش اثربخشی روان¬درمانی مثبت گرا بر تحمل پریشانی و تاب آوری مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون¬کنشی شاغل در بیمارستان¬های استان گیلان بود. روش پژوهش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی (پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل) است. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی شاغل در بیمارستانهای استان گیلان در سه ماهه ی سوم سال۱۴۰۱ بود. نمونه آماری بر اساس طرح پژوهش و طبق نظر دلاور ۲ گروه ۱۵نفری و در مجموع ۳۰نفر در نظر گرفته شد، نمونه ی آماری با توجه به طرح پژوهشی (نیمه آزمایشی) بصورت در دسترس و از بین داوطلبان انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و پرسشنامه مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد روان¬درمانی مثبت گرا بر تحمل پریشانی و تاب آوری مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون¬کنشی شاغل در بیمارستان¬های استان گیلان اثربخش است. نتیجه گیری: پیشنهاد می¬شود کارگاه هایی با محتوای تکنیک های افزایش تحمل پریشانی و تاب آوری از سوی سازمان بهزیستی برنامه ریزی و برگزار شود. تا تمامی افراد علاقه مند و به ویژه مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون¬کنشی بتوانند در چنین کارگاه هایی شرکت نمایند.

کلیدواژه ها:

اختلال نارسایی توجه ، تاب آوری ، تحمل پریشانی ، روان درمانی مثبت گرا