اثربخشی بازی های زبان شناختی بر عملکرد خواندن دانش آموزان با نشانگان داون

مقدمه: خواندن، یکی از مهارت های کلیدی در رشد شناختی و تحصیلی کودکان است که در کودکان با نشانگان داون اغلب با چالش های جدی همراه است. هدف این تحقیق تعیین تاثیر بازی های زبان شناختی بر عملکرد خواندن و مهارت های اجتماعی دانش آموزان با نشانگان داون بود

روش پژوهش: جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دارای نشانگان داون در پایه دوم تا چهارم مدارس ویژه شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲–۱۴۰۳ (n=۱۲۰) بود. با روش نمونه گیری هدفمند، ۴۰ نفر از این دانش آموزان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) گمارده شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه خواندن و نارساخوانی (نما) بود. گروه آزمایش در ۱۵ جلسه آموزش بازی های زبان شناختی شرکت کرد، در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل کوریانس انجام شد.

یافته ها: تحلیل آماری نشان داد که بین نمرات عملکرد خواندن دو گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (p<۰.۰۵) و بازی های زبان شناختی توانستند حدود ۳۱٪ از واریانس عملکرد خواندن را تبیین کنند.

نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهند که بازی های زبان شناختی، با فعال سازی فرآیندهای واج شناختی، حافظه کاری و مهارت های زبانی، به طور معناداری عملکرد خواندن دانش آموزان با نشانگان داون را ارتقا می دهند. از این رو، طراحی و به کارگیری این بازی ها در مراکز آموزشی و توانبخشی کودکان با نیازهای ویژه می تواند به عنوان بخشی از مداخلات بالینی اثربخش توصیه شود.

کلیدواژه ها:

بازی های زبان شناختی ، دانش آموزان ، عملکرد خواندن ، نشانگان داون ، نارساخوانی