واکاوی تاثیر محتوای اطلاعات چارچوب گزارشگری یکپارچه بر هزینه سرمایه حقوق مالکانه تحت شرایط تضادهای نمایندگی

هدف: گزارشگری یکپارچه از پیشرفت های جدید گزارشگری شرکتی قلمداد می شود که به دنبال رفع کاستی های گزارشگری فعلی است. از زمان انتشار چارچوب گزارشگری یکپارچه، تمایل جهانی به پیروی از گزارشگری یکپارچه در حال رشد است و به طور فزاینده در دستور کار نهادهای نظارتی قرار گرفته است. پیروی از رویکرد گزارشگری یکپارچه سبب بهبود شفافیت، افشای اطلاعات و پاسخگویی برای سهامداران و ذینفعان می شود؛ علیرغم اهمیت ارزیابی پیامدهای رویکرد گزارشگری یکپارچه در بازار سرمایه جهت بهبود محیط اطلاعاتی از مجرای یکپارچه سازی اطلاعات مالی و غیرمالی، اما تاثیر پیروی از افشای اطلاعات عناصر محتوا در چارچوب گزارشگری یکپارچه بر هزینه سرمایه حقوق مالکانه در شرایط وجود تضاد نمایندگی چندان مورد توجه قرار نگرفته است. هدف این مقاله، ارزیابی تاثیر تحول بالقوه در فرآیند گزارشگری از مجرای حرکت به سمت چارچوب گزارشگری یکپارچه بر هزینه سرمایه حقوق مالکانه تحت شرایط تضادهای نمایندگی است.روش: شاخص حرکت به سمت گزارشگری یکپارچه بر اساس چک لیست طراحی شده طبق عناصر محتوایی چارچوب بین المللی گزارشگری یکپارچه ارزیابی شده است. هزینه­ سرمایه حقوق مالکانه بر اساس نرخ بازده مورد انتظار سهامداران مبتنی بر الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای استخراج شده است. همچنین، تضاد منافع ناشی از مشکلات نمایندگی بر اساس معیار نسبت هزینه های عملیاتی به درآمدهای عملیاتی به عنوان نماد هزینه نمایندگی ارزیابی شده است. جامعه آماری غربال شده پژوهش شامل تعداد ۱۴۴ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی ۷ ساله در دامنه سال های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ است. به دلیل ماهیت موضوع مورد بررسی، از مدل های رگرسیونی چندمتغیره بر حسب مشاهده های ترکیبی شرکت-سال جهت تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: یافته ها بیانگر آن است که حرکت به سمت چارچوب گزارشگری یکپارچه تاثیر کاهنده بر هزینه سرمایه حقوق مالکانه دارد. گزارشگری یکپارچه با ارائه سطح بالاتر کیفیت اطلاعات، کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و ارسال علامت مثبتی در مورد عملکرد و چشم انداز شرکت به بازار سبب کاهش هزینه سرمایه می شود. از طرفی، هزینه­ نمایندگی سبب افزایش هزینه سرمایه حقوق مالکانه می شود. با این حال، افشای اطلاعات به پیروی از رویکرد گزارشگری یکپارچه تحت شرایط تضادهای نمایندگی سبب تضعیف رابطه شده و منجر به کاهش هزینه سرمایه حقوق مالکانه می شود. گزارشگری یکپارچه به واسطه نقشی که در محدود کردن رفتارهای فرصت طلبانه مدیران، بهبود کیفیت اطلاعات و افزایش شفافیت از طریق نظارت موثر دارد، با تمرکز بر دیدگاه بلندمدت و پیروی از تفکر یکپارچه سبب کاهش هزینه نمایندگی می شود. از طرفی، پیروی از چارچوب گزارشگری یکپارچه از مجرای کاهش عدم تقارن اطلاعاتی به واسطه تضادهای نمایندگی سبب کاهش هزینه سرمایه حقوق مالکانه می شود.نتیجه گیری: طبق استنتاج حاصل از یافته ها، هرچند تضادهای نمایندگی می تواند هزینه سرمایه حقوق مالکانه را افزایش دهد، اما بهبود افشای اطلاعات ناشی از حرکت به سمت گزارشگری یکپارچه ضمن محدود کردن تضادهای نمایندگی سبب تعدیل انتظارات سهامداران شده و این امر کاهش هزینه سرمایه حقوق مالکانه را به دنبال دارد. یافته ها بیانگر مزایای بالقوه افشای اطلاعات در چارچوب گزارشگری یکپارچه در بازار سرمایه از ابعاد بهبود شفافیت، کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، کنترل تضادهای نمایندگی و کاهش هزینه تامین مالی است. این یافته منطبق با استدلال نظریه علامت دهی در توجیه منطقی اهمیت گزارشگری یکپارچه است.نوآوری: اثربخشی گزارشگری یکپارچه به عنوان چشم اندازی از پیشرفت های جدید گزارشگری در شرکت های مختلف، متفاوت است و از این رو، ارزیابی پیامدهای حرکت به سمت پذیرش و اجرای این رویکرد گزارشگری اهمیت دارد. افشای تفصیلی و شفاف اطلاعات طبق گزارشگری یکپارچه، شفافیت و کیفیت اطلاعاتی بهتری برای تصمیم گیری فراهم می کند. هر چند برخی مطالعات تجربی با اتکا به مبانی نظری، شواهد مستند از جایگاه گزارشگری یکپارچه در راستای بهبود شفافیت محیط گزارشگری و افشای اطلاعات ارائه کرده اند، اما نقش رویکرد گزارشگری یکپارچه بر تصمیمات تامین کنندگان سرمایه و مشکلات نمایندگی بین تهیه کنندگان و استفاده کنندگان اطلاعات کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به درک واکنش های سرمایه گذاران به گزارشگری یکپارچه کمک می کند. این موضوع با تمرکز بر نظریه علامت دهی مورد واکاوی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

گزارشگری یکپارچه ، هزینه نمایندگی ، هزینه سرمایه ، نظریه علامت دهی