اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و رفتاردرمانی دیالکتیکی در مدیریت خشم کودکان ADHD

اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات عصبی-رشدی دوران کودکی است که با بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری همراه است و اغلب مشکلات هیجانی، به ویژه خشم و رفتارهای پرخاشگرانه را به دنبال دارد. مدیریت خشم در کودکان مبتلا به ADHD اهمیت بالایی دارد، زیرا کنترل ناکافی هیجانات می تواند به اختلالات تحصیلی، اجتماعی و روانی بلندمدت منجر شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی–رفتاری (CBT) و رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) در مدیریت خشم کودکان مبتلا به ADHD به صورت مطالعه مروری انجام شد.در این مطالعه، مقالات علمی منتشر شده در پایگاه های معتبر بین المللی و ملی جمع آوری و تحلیل شدند. CBT به کودکان کمک می کند تا با بازسازی افکار منفی، کنترل تکانه و آموزش مهارت های حل مسئله، رفتارهای پرخاشگرانه و واکنش های هیجانی شدید خود را کاهش دهند. در مقابل، DBT با تمرکز بر پذیرش هیجانات، ذهن آگاهی، تحمل پریشانی و مهارت های بین فردی، توانایی کودک در مدیریت خشم و انعطاف هیجانی را افزایش می دهد.یافته ها نشان می دهند که هر دو روش به طور مستقل اثرات مثبتی بر کاهش خشم و رفتارهای تکانشی کودکان مبتلا به ADHD دارند و ترکیب آن ها می تواند اثربخشی درمان را افزایش داده و مداخلاتی جامع فراهم آورد. علاوه بر این، مشارکت والدین، حمایت مدرسه و اجرای برنامه های گروهی موجب تقویت اثرات مداخلات و افزایش مهارت های اجتماعی و خودکارآمدی کودکان می شود.در نتیجه، CBT و DBT ابزارهای موثری برای مدیریت خشم در کودکان مبتلا به ADHD هستند و استفاده ترکیبی از آن ها همراه با حمایت خانواده و مدرسه می تواند کیفیت زندگی، عملکرد تحصیلی و روابط بین فردی کودکان را بهبود بخشد و از پیامدهای منفی بلندمدت پیشگیری کند.

کلیدواژه ها:

خشم ، درمان شناختی–رفتاری (CBT) ، رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) ، کودکان ، مدیریت هیجان ، خودکارآمدی ، مهارت های اجتماعی