بازآفرینی کلاس درس در پرتو تفکر خلاق و یادگیری پویا

در دنیای پرشتاب و متحول قرن بیست و یکم، نظام های آموزشی دیگر نمی توانند به شیوه های سنتی و ایستا متکی باشند. بازآفرینی کلاس درس به عنوان بستری برای پرورش تفکر خلاق و یادگیری پویا، ضرورتی انکارناپذیر در مسیر تحول بنیادین آموزش و پرورش به شمار می آید. کلاس درس سنتی، که عمدتا بر انتقال یک سویه ی اطلاعات از معلم به دانش آموز استوار است، پاسخ گوی نیازهای پیچیده و چندبعدی نسل امروز نیست. در مقابل، یادگیری پویا و فعال با تمرکز بر تعامل، تجربه ورزی، کشف مسئله و حل آن، محیطی را فراهم می کند که در آن دانش آموز به عنوان عامل فعال یادگیری، نقش آفرینی می کند.تفکر خلاق، که یکی از مهارت های کلیدی قرن جدید است، نیازمند فضایی باز، پذیرا و انعطاف پذیر در کلاس درس است؛ فضایی که در آن اشتباه کردن، آزمودن ایده های نو و شکستن قالب های ذهنی سنتی نه تنها مجاز، بلکه تشویق می شود. بازآفرینی کلاس درس در پرتو این نوع تفکر، مستلزم بازتعریف نقش معلم از یک انتقال دهنده ی صرف دانش به یک تسهیل گر و هدایت کننده ی فرآیند یادگیری است. این تغییر نگرش، طراحی محیط فیزیکی و روانی کلاس را نیز دگرگون می سازد؛ به گونه ای که فضاهای یادگیری باز، قابل تغییر، گروه محور و مبتنی بر فناوری های نوین جایگزین چیدمان های خشک و انفعالی می شود.

کلیدواژه ها:

نظام آموزش ، باز آفرینی ، تفکر ، نگرش