تاثیر نور در معنویت مسجد

در ایران وقتی انسان وارد بنایی می شود و سطوح را شفاف و بی وزن و شادمانه حس می کند،گویی که این عالم و تنگی آن بر او فراموش می شود و سنگینی وجود حس نمی شود و سالک وارد عالم دیگری می شود.معماران ایرانی نور را به شکلی به کار می گیرند که فضا را معنا دهد و ان را تقدیس کند تا« انسان با قرارگیری در آن فضا های قدسی به مابعد الطبیعه عروج کند» معماران برای عبادت خداوند در معماری گذشته بناهای خاص خویش را بر طبق یک طرح متعالی ساخته اند زیرا این مکان های مقدس دارای حرمت و قداست الهی بوده وخانه خداوند است ولی امروزه معماران غالبا از ساختن مسجدی که به قدر مساجد گذشته دل انسان را منقلب وحال او را برای ذکر و عبادت اماده سازد عاجز هستند گاه این اماکن مذهبی به بناهای باب روز شبیه است و گاه به عناصری از معماری قدیم مزین، اما در همه ان ها یک چیز کم است و ان فضایی است که با ذکر خدا متناسب باشد انچنان که در مساجد قدیم بود و نور که یکی از ارزشمندترین موهبت های خدادای است یکی از عوامل موثر بر ارزش فضایی این مکان مقدس است که در این تحقیق سعی شده نقشی که آن را در معنویت مساجد قدیم ایفا کرده پیدا نموده و آن را به معماری امروز بشناسانیم.همچنین در این مقاله می توان پاسخی برای این سوالات یافت که جایگاه نور در مساجد ایران کجاست؟آیا نور در معنویت مساجد نقشی دارد؟اگر دارد جایگاه آن کجاست و چگونه می توان از ان در معماری مساجد امروزاستفاده نمود؟درمقاله حاضر از روش توصیفی-تحلیلی استفاده کرده است و در قسمت ادبیات موضوع به تبیین جایگاه نور در معماری ایران و همچنین به بررسی نور از دیدگاه اندیشمندان اسلامی همچون سهروردی و جنبه های کاربردی ان در مکان های مذهبی ودر ادامه به تبیین نقش نور در معنویت مساجد ایران و تحلیل نمونه های موردی پرداخته و راهکارهایی را برای معماری امروز ایران و استفاده صحیح و کاربردی این پدیده مقدس را در این مکان مقدس تبیین می نماید.

کلیدواژه ها:

تاریکی و روشنایی ، درک فضا ، حس مکان ، مسجد ، معنویت