چگونه می توان با استفاده از فناوری، علاقه دانش آموزان متوسطه دوم را به درس تقویت کرد

این پژوهش با هدف بررسی چگونگی تقویت علاقه دانش آموزان متوسطه دوم به دروس از طریق به کارگیری موثر فناوری در کلاس درس انجام شده است. روش تحقیق مورد استفاده، اقدام پژوهی است که امکان بررسی، مداخله و ارزیابی مستمر را در محیط واقعی کلاس فراهم می آورد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان متوسطه دوم در یک مدرسه منتخب و معلم مربوطه است. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل مشاهده مستقیم، مصاحبه نیمه ساختاریافته با دانش آموزان و معلم، پرسشنامه و تحلیل محتوای تکالیف دانش آموزان بوده است. یافته های اولیه نشان دهنده کاهش تدریجی علاقه و انگیزه در برخی دانش آموزان به دلیل روش های سنتی تدریس و عدم ارتباط دروس با دنیای واقعی آنهاست. در مرحله مداخله، راهکارهایی چون استفاده از ابزارهای تعاملی آنلاین، بازی وارسازی (Gamification)، تولید محتوای چندرسانه ای توسط دانش آموزان، و استفاده از واقعیت مجازی و افزوده در دستور کار قرار گرفت. نتایج نشان داد که به کارگیری خلاقانه و هدفمند فناوری، منجر به افزایش چشمگیر مشارکت، پرسشگری، همکاری و در نهایت، علاقه و یادگیری عمیق تر در دانش آموزان شده است. این پژوهش بر اهمیت آموزش معلمان در زمینه سواد دیجیتال و به کارگیری موثر فناوری در فرایند یاددهی-یادگیری تاکید دارد و راهکارهایی عملی برای ایجاد محیطی پویا و انگیزه بخش در کلاس درس ارائه می دهد

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، فناوری آموزشی ، علاقه دانش آموزان ، متوسطه دوم ، یادگیری الکترونیکی ، مشارکت دانش آموزان ، نوآوری آموزشی.