بررسی نقش عوامل خانوادگی و سبک فرزندپروری در تقویت مهارت های خواندن، نوشتن و درک مطلب دانش آموزان ابتدایی

مهارت های پایه ای سوادآموزی از مهم ترین مولفه های موفقیت تحصیلی در دوران ابتدایی محسوب می شوند و نقش خانواده در شکل دهی این مهارت ها غیرقابل انکار است. خانواده نخستین محیط اجتماعی کودک است و سبک های فرزندپروری، نگرش والدین نسبت به یادگیری، سطح تحصیلات والدین، و تعاملات روزمره والد-فرزند، به عنوان عوامل موثر بر توانایی های سوادآموزی، توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است. اهمیت شناخت این عوامل، به ویژه در فراهم آوردن زمینه های یادگیری عمیق و پایدار برای دانش آموزان، از منظر تربیتی و آموزشی بسیار برجسته است. سبک های فرزندپروری مقتدرانه و مشارکتی با ایجاد حمایت عاطفی، تعیین حدود منطقی و فراهم کردن فرصت های تمرینی، موجب افزایش انگیزه یادگیری، خودباوری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان می شوند. محیط خانوادگی غنی از منابع آموزشی، گفت وگوهای معنادار و فعالیت های مشترک والد-فرزند، به توسعه مهارت های زبانی و شناختی کودکان کمک می کند و توانایی آن ها در درک مفاهیم و بیان افکار را تقویت می نماید. سبک های فرزندپروری مستبدانه یا بی توجه، موجب کاهش انگیزه، ضعف در مهارت های خواندن و نوشتن و مشکلات در درک مطلب می شوند و نشان می دهند که تنها حضور در مدرسه برای توسعه مهارت های سوادآموزی کافی نیست. تعاملات روزمره والدین با کودک و ایجاد محیطی امن و غنی، زمینه ساز یادگیری فعال و توسعه مهارت های پایه ای است. علاوه بر این، نگرش والدین نسبت به یادگیری و توجه آنان به نیازهای فردی کودک، انگیزه داخلی کودک را تقویت کرده و علاقه او به مطالعه و نوشتن را افزایش می دهد. شناخت رابطه میان عوامل خانوادگی، سبک های فرزندپروری و مهارت های سوادآموزی، امکان طراحی برنامه ها و مداخلات آموزشی هدفمند را فراهم می آورد و می تواند معلمان، والدین و سیاست گذاران آموزشی را در ایجاد محیط های یادگیری غنی و حمایتی برای دانش آموزان ابتدایی یاری رساند.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: عوامل خانوادگی ، سبک فرزندپروری ، مهارت خواندن ، نوشتن ، درک مطلب ، دانش آموزان ابتدایی