تاثیر شیوه های مدیریت کلاس درس بر انگیزش و مشارکت دانش آموزان

مدیریت کلاس درس یکی از اساسی ترین ارکان موفقیت آموزشی به شمار می رود و نقشی بنیادین در کیفیت یادگیری و انگیزش دانش آموزان ایفا می کند. در نظام های آموزشی مختلف، نحوه سازمان دهی محیط کلاس، شیوه تعامل معلم با دانش آموزان و روش های اداره فعالیت های آموزشی به عنوان عواملی کلیدی در تعیین کیفیت تجربه یادگیری شناخته می شوند. هنگامی که معلم بتواند فضایی آرام، منظم و در عین حال پویا ایجاد کند، زمینه برای افزایش انگیزه تحصیلی و مشارکت فعال دانش آموزان فراهم می شود. در این شرایط دانش آموزان نه تنها با میل و رغبت بیشتری در فرآیند یادگیری حضور می یابند بلکه توانایی بیشتری برای بروز خلاقیت و تعامل اجتماعی نشان می دهند. از سوی دیگر، نبود مدیریت موثر در کلاس می تواند منجر به آشفتگی، کاهش انگیزه و حتی افت تحصیلی گردد. سبک های اقتدارگرایانه یا بسیار سخت گیرانه، دانش آموزان را از مشارکت فعال بازمی دارند و روحیه پرسشگری آنان را تضعیف می کنند. در مقابل، مدیریت دموکراتیک و تعاملی، بستر مناسبی برای رشد عزت نفس، حس مسئولیت پذیری و تعلق به گروه فراهم می سازد. در این میان، انتخاب سبک مدیریت کلاس توسط معلم وابسته به نگرش های تربیتی، مهارت های ارتباطی و میزان آگاهی او از روانشناسی یادگیری است. بنابراین، توجه به تنوع سبک های مدیریت کلاس و تاثیرات آن ها بر ابعاد شناختی، هیجانی و اجتماعی دانش آموزان ضروری به نظر می رسد. استفاده از شیوه های تشویقی، انعطاف پذیری در مدیریت فعالیت ها و برقراری ارتباط مثبت میان معلم و دانش آموزان، بیشترین تاثیر را بر افزایش انگیزش و حضور فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری دارد. علاوه بر این، معلمانی که از روش های تعاملی و مشارکتی بهره می برند، موفق تر در ایجاد فضای یادگیری خلاق و پویا عمل می کنند.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: مدیریت ، کلاس درس ، انگیزش ، مشارکت ، دانش آموزان