نقش هنر در برنامه های درسی تلفیقی: ایجاد پل میان رشته های مختلف برای دانش آموزان

هنر به عنوان یک ابزار آموزشی چندحسی، زمینه ای تعاملی و پویا برای انتقال مفاهیم درسی فراهم می آورد که در آن دانش آموزان می توانند با شیوه ای خلاق و فعال، مفاهیم انتزاعی را به تجربه ای ملموس و معنادار تبدیل کنند. یافته های پژوهش های داخلی و بین المللی بیانگر این است که تلفیق هنر با سایر دروس موجب افزایش انگیزه، رشد مهارت های تفکر نقادانه و خلاق، ارتقای مهارت های اجتماعی و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان می شود. این مقاله به بررسی نقش هنر در برنامه های درسی تلفیقی می پردازد و تلاش می کند تاثیرات چندجانبه این رویکرد را بر یادگیری دانش آموزان تبیین کند. با وجود مزایای قابل توجه، اجرا و توسعه برنامه های درسی تلفیقی هنر با چالش هایی نظیر کمبود منابع مناسب، نیاز به آموزش تخصصی معلمان، مقاومت سازمانی و موانع فرهنگی-ساختاری مواجه است. همچنین ضرورت طراحی و بومی سازی مدل های آموزش تلفیقی مطابق با ویژگی های فرهنگی و ساختاری نظام آموزشی ایران، به منظور افزایش کارایی این رویکرد، جدی است. این مقاله با تحلیل دقیق بیش از ۲۰ منبع معتبر، چارچوبی علمی و کاربردی برای استفاده موثر از هنر در برنامه های تلفیقی فراهم آورده و پیشنهاداتی عملی از جمله توانمندسازی معلمان، توسعه منابع آموزشی، ایجاد ساختارهای هماهنگ میان رشته ای و ارزیابی مستمر ارائه داده است. یافته ها نشان می دهد که تلفیق هنر می تواند نقطه عطفی در تحول آموزش و پرورش معاصر باشد و با بهره برداری درست، زمینه ساز آماده سازی دانش آموزان برای زندگی در دنیای پیچیده و میان رشته ای است.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی تلفیقی ، آموزش هنر ، یادگیری فعال ، تلفیق بین رشته ای ، توسعه مهارت های شناختی و اجتماعی.