تاثیر مهاربند بازویی، کمربند خرپایی و مهاربندهای بزرگ مقیاس در تغییر مکان جانبی سازه های بلند مرتبه

رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت شهری همراه با کاهش زمین جهت احداث مسکن، ایجاد ساختمان های بلند را به عنوان راه حلی در جهت حل مشکل مسکن مطرح ساخته است. در طراحی ساختمان های بلند، چهار پارامتر مقاومت، سختی، پایداری و آسایش ساکنین بسیار مهم می باشند. هر چه ارتقاع ساختمان بلندتر می شود تاثیر سختی و پایداری در طراحی بهینه سازه، بیشتر می گردد و اثرات این دو فاکتور، جهت طراحی در برابر بارهای جانبی باد و زلزله، غالب می گردد. به همین منظور استفاده از سیستمی که ضمن پایداری و انسجام سازه، با کاهش تغییر شکل ها و دریفت های ناشی از بارهای جانبی، آسایش و راحتی ساکنین را تامین کند، بسیار احساس می گردد. سیستم قاب فولادی با کمربند خرپایی و مهار بازویی، یکی از سیستم های ابتکاری و جدید در سازه های بلند می باشد که استفاده از آن باعث کاهش قابل ملاحظه ای در مقادیر مصرفی فولاد سازه ای و هزینه های احداث ساختمان بلند می گردد لذا در این مقاله به تاثیر مهاربند بازویی، کمربند خرپایی و مهاربندهای بزرگ مقیاس در دریفت سازه های بلند مرتبه پرداخته می شود. در این مقاله یک سازه ۲۰ طبقه فولادی با پلان مربعی همراه با یک هسته بتنی تحت اثر مهاربند بازویی، کمربند خرپایی و مهاربندهای بزرگ مقیاس، با نرم افزار ETABS مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و دریفت ماکزیمم طبقات محاسبه گردید. نتایج حاصل نشان می دهند که کمربند خرپایی به همراه مهار بازویی و مهاربندهای بزرگ مقیاس منجر به کاهش تغییر مکان نسبی درتمامی طبقات سازه ی قاب فولادی ۲۰ طبقه شده است.

کلیدواژه ها:

سازه بلند ، مهاربند بازویی ، کمربند خرپایی ، مهاربندهای بزرگ مقیاس ، تغییر مکان جانبی