کاربرد هوش مصنوعی در بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان های شهری (مطالعه موردی شهرداری شیراز)

این پژوهش به بررسی جامع الگوهای مصرف انرژی در بخش ساختمان شهر شیراز با هدف شناسایی عوامل کلیدی موثر بر این الگوها و ارائه راهکارهای عملی برای بهینه سازی مصرف انرژی و ارتقای پایداری در این بخش حیاتی می پردازد. با توجه به رشد روزافزون جمعیت شهری، گسترش ساخت و ساز، و افزایش تقاضا برای آسایش حرارتی و روشنایی، مصرف انرژی در ساختمان ها به یکی از چالش های اساسی در شهر شیراز تبدیل شده است. این پژوهش با اتخاذ یک رویکرد ترکیبی و بهره گیری از روش های کمی و کیفی، به بررسی عمیق عوامل موثر بر مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی، تجاری و اداری شهر شیراز می پردازد. در فاز کمی، داده های مربوط به مصرف انرژی ساختمان ها، مشخصات فیزیکی (مانند مساحت، تعداد طبقات، نوع مصالح ساختمانی، جهت گیری)، سیستم های گرمایشی، سرمایشی و تهویه مطبوع (HVAC)، سیستم های روشنایی، و شرایط آب و هوایی (دما، رطوبت، تابش خورشیدی) از طریق پرسشنامه، ممیزی انرژی و جمع آوری داده های ثانویه از سازمان های مرتبط (مانند شرکت توزیع برق و سازمان هواشناسی) جمع آوری شده است. در فاز کیفی، مصاحبه های عمیق با متخصصان حوزه ساختمان، معماران، مهندسان، سازندگان، و ساکنان ساختمان ها انجام شده است تا دیدگاه ها و تجربیات آن ها در مورد عوامل موثر بر مصرف انرژی و موانع و چالش های موجود در زمینه بهینه سازی مصرف انرژی درک شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که نوع ساختمان (مسکونی، تجاری، اداری)، قدمت ساختمان، نوع مصالح ساختمانی (به ویژه عایق حرارتی)، جهت گیری ساختمان نسبت به تابش خورشید، کارایی سیستم های HVAC، نوع سیستم روشنایی، و الگوهای رفتاری ساکنان (مانند تنظیم دمای ترموستات، استفاده از وسایل برقی) بیشترین تاثیر را بر مصرف انرژی ساختمان ها در شیراز دارند.

کلیدواژه ها:

مصرف انرژی ، ساختمان ، شیراز ، بهینه سازی انرژی ، ممیزی انرژی ، شبیه سازی انرژی ، معماری پایدار ، عایق حرارتی