پیش بینی اثر بخشی تدریس معلمان ابتدایی بر اساس سرمایه فرهنگی و رفتارهای

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه فرهنگی و رفتارهای شهروندی سازمانی در پیش بینی اثر بخشی تدریس معلمان دوره ابتدایی شهر سراب انجام شد. این مطالعه از نوع کاربردی و با روش توصیفی همبستگی به صورت پیمایشی اجرا گردید. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مرد مدارس ابتدایی شهر سراب در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود که از میان آنها، نمونه ای به حجم ۱۹۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اثر بخشی تدریس (سراج) (۱۳۸۱)، پرسشنامه سرمایه فرهنگی (بوردیو (۱۳۶۵) و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی (ارگان و کونوفسکی (۱۳۶۸) بودند. داده ها با استفاده از آزمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین اثر بخشی تدریس با سرمایه فرهنگی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد در میان مولفه ها سرمایه فرهنگی عینی شده و مولفه ورزشکاری در رفتار شهروندی سازمانی بیشترین قدرت پیش بینی اثر بخشی تدریس را داشتند. مدل کلی رگرسیون نشان داد که ترکیب سرمایه فرهنگی و رفتار شهروندی سازمانی قادر است بیش از ۴۱ از واریانس اثر بخشی تدریس را تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

اثر بخشی تدریس ، سرمایه فرهنگی ، رفتار شهروندی سازمانی ، آموزش ابتدایی