پیش بینی رفتارهای پر خطر بر اساس منابع اقتدار اخلاقی

اولین و مهم ترین فصل زندگی انسان دوران کودکی و نوجوانی است که شاخص ترین دوران زندگی جهت توسعه مهارتهای بنیادی میباشد هاکنبری و ویلسون، ۲۰۱۴) دوره نوجوانی، فعالترین دوران در ساختار یادگیری و آموزش و فهمیدن بوده و به همین جهت، نقشی که افراد در این دوران به دست می آورند، بسیار مهم و تعیین کننده است (کروگ و سلنتز، ۲۰۱۱). یکی از موارد جدی تهدید کننده سلامت که در سالهای اخیر با توجه به تغییرات سریع اجتماعی از سوی سازمان های جهانی بهداشتی ، مجریان قانون و سیاست گذاران اجتماعی به عنوان یکی از مهمترین مشکلات موجود در جامعه مورد توجه قرار گرفته است، شیوع رفتارهای پر خطر در میان اقشار مختلف می باشد. هر چند که هیچ یک از بخش های جامعه از عواقب ناگوار رفتارهای تهدید کننده سلامت در امان نیست اما بعضی از گروههای اجتماعی از جمله نوجوانان در معرض خطر بیشتری قرار دارند به طوری که بسیاری از قربانیان رفتارهای پر خطر در آینده از میان نوجوانان امروزی خواهند بود سلیمانی ،نیا جزایری و محمدخانی، ۱۳۸۵). درک خطر پذیری نوجوانان و تاکید آن به عنوان اقتضای قابل انتظار این دوره سنی و نه به عنوان رفتاری انحرافی بر مجرمانه ، امکان شناخت و پیشگیری از فرآیند جرم پذیری را در نوجوانان واقع بینانه تر می سازد. چرا که وقوع و گسترش جرم در دوره های جوانی و نوجوانی از ارتکاب به رفتارهای پر خطر در دوره های راهنمایی و دبیرستان آغاز می شود. زمانی که فشارهای زیستی و روانی دوران بلوغ و بروز مشکلات ارتباطی و اجتماعی با خانواده و همسالان، رقابت ها و عدم موفقیت های تحصیلی و کمبود ارتباطات سالم و عدم تاب آوری را برای ارتکاب و گرایش فرد به سوی رفتارهای خطر میسازد زاده محمدیو احمد آبادی، ۱۳۸۸). در نتیجه، شناسایی عوامل مرتبط با رفتارهای پرخطر در نوجوانان میتواند موجب طراحی مداخلههای اثربخش به منظور پیشگیری و کنترل این رفتارها شود. از این رو، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رفتارهای پرخطر بر اساس منابع اقتدار اخلاق پر انجام شد.

کلیدواژه ها:

منابع اقتدار اخلاقی ، رفتارهای پرخطر ، دانش آموزان