تبیین رابطه محیط یادگیری بالینی و رفتار نوآورانه با نقش میانجی خودکارآمدی خلاق و انگیزه پیشرفت
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 40
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFMSE03_094
تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1404
چکیده مقاله:
توجه به عوامل رفتاری و روانشناسی در پرستاران و دانشجویان پرستاری که به نوعی پرستاران بالقوه هستند، دارای اهمیت زیادی است. برحسب مبانی نظری موجود، محیط یادگیری بالینی می تواند موجب کاهش یا افزایش رفتار نوآورانه در دانشجویان پرستاری شود به نحوی که با متغیرهایی مانند خودکارآمدی خلاق و انگیزه پیشرفت نیز به صورت میانجی تعدیل شود. هدف مطالعه حاضر، تبیین رابطه محیط یادگیری بالینی و رفتار نوآورانه با نقش میانجی خودکارآمدی خلاق و انگیزه پیشرفت در دانشجویان کارشناسی پرستاری است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی است و جامعه آن را دانشجویان کارشناسی پرستاری در دانشگاه های استان فارس و هرمزگان تشکیل می دهد برای این منظور با کسب نظر ۲۵۸ نفر از جامعه مورد نظر به روش تصادفی ساده با ابزار پرسشنامه در سال ۱۴۰۳ موضوع بررسی شد. یافته های مورد مطالعه در سه فرضیه توسط رویکرد حداقل مربعات جزئی و معادلات ساختاری در نرم افزار Smart-PLS آزمون شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین محیط یادگیری بالینی و رفتار نوآورانه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، رابطه بین محیط یادگیری بالینی و رفتار نوآورانه با متغیرهای خودکارآمدی خلاق و انگیزه پیشرفت به صورت مثبت میانجی می شود. یافته کلی این پژوهش بیانگر لزوم توجه بیشتر به عوامل رفتاری و روانشناسی در دانشجویان کارشناسی پرستاری است و ضروری است توجه بیشتری به آن صورت گیرد تا بتوان در راستای خلق محیط درمانی بهتر، برنامه ریزی لازم را انجام داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین رجب دری
دکتری حسابداری، معاونت توسعه و مدیریت منابع دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران
ساره رفعت مقام
دستیار تخصصی بیماریهای داخلی، گروه بیماریهای داخلی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران
ندا جعفری
استادیار ریه گروه داخلی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران