رابطه هم زیستی بین ریاضیات و شناخت مسیرهای تکاملی و کاربردهای دنیای واقعی

این مقاله با تلفیق پژوهشهای علوم شناختی علوم اعصاب و آموزش به بررسی نقش چندوجهی ریاضیات در رشد شناختی می پردازد. استدلال اصلی این است که آموزش ریاضیات صرفا کسب مجموعه ای از مهارتهای خاص نیست، بلکه فرآیندی بنیادین است که کارکردهای شناختی اصلی از جمله کارکردهای اجرایی استدلال منطقی و تفکر انتزاعی را تقویت می کند. در ابتدا، مبانی شناختی و عصبی مهارت ریاضی بررسی شده و بر انعطاف پذیری مغز در پاسخ به آموزش ریاضی تاکید میشود. سپس چگونگی ارائه چارچوبی برای درک پیشرفت تفکر ریاضی توسط نظریه های رشد، مانند نظریه های پیاژه و ویگوتسکی، تحلیل می گردد. در ادامه راهبردهای آموزشی مبتنی بر شواهد، مانند یادگیری مبتنی بر مسئله و استفاده از بازنماییهای چندگانه که از این اصول شناختی برای تقویت یادگیری عمیق تر بهره می برند، ارزیابی میشوند. در نهایت قابلیت انتقال این مهارتهای شناختی تقویت شده به کار بردهای دنیای واقعی به ویژه در سواد مالی و حل مسائل پیچیده نشان داده شده و بر ارتباط بین شایستگی ریاضی و موفقیت بلندمدت در زندگی تاکید میشود. این مقاله نتیجه می گیرد که آموزش ریاضیات ،قوی یک سرمایه گذاری حیاتی در سرمایه شناختی فرد است.

کلیدواژه ها:

ریاضیات کاربر ، ریاضی ، رابطه ریاضی و شناخت ، کاربرد واقعی ریاضی