بررسی اثر حضور نانوذرات زیرکونیا با غلظت پایین در حمام PEO پوشش دهی آلومینیوم ۵۰۵۲

روش اکسیداسیون پلاسما الکترولیتی روشی نوین برای ایجاد پوششهای سرامیکی/کامپوزیتی بر روی فلزات سبک همچون آلومینیوم، تیتاینوم و غیره میباشد. لایه ایجاد شده سبب افزایش مقاومت به خوردگی و سایش میشود. عیوب ذاتی پوشش ایجاد شده پس از مدتی قرار گیری در محیط خورنده باعث کاهش خواص پوشش خواهند شد. در این پژوهش سعی شده است تاثیر افزدون نانوذرات اکسید زیرکونیم بر روی عیوب سطحی پوشش ایجاد شده بررسی شود. نانوذرات اکسید زیرکونیم با غلظت ۲۵/۰ گرم بر لیتر به حمام فسفاتی افزوده شده و پوشش در زمان ۵ دقیقه و چگالی جریان ۲۵ A/dm۲ ایجاد شده است. جهت بررسی ساختار سطحی از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شده است که نشاند دهنده کاهش اندازه میانگین حفره ها (از ۰۱/۱ به ۴۹/۰ میکرون) آنها میباشد. رفتار و مقاومت به خوردگی توسط دو آزمون پلاریزاسیون خطی و طیفسنجی امپدانس الکتروشیمیایی بررسی شده است. پوشش بدون نانوذراه دارای چگالی جریان خوردگی A/cm۲ ۹ -۱۰×۹۰/۱۴ بوده است در حالی که با افزودن نانوذرات اکسید زیرکونیم این عدد به مقدار A/cm۲ ۹ -۱۰×۵۹/۰ کاهش یافته است. مقاومت پوشش در اثر افزودن نانوذرات ۲۳/۲ برابر شده و از مقدار kΩ.cm۲ ۱۸۹ به مقدار kΩ.cm۲ ۴۲۳ افزایش داشته که نشان دهنده افزایش مقاومت لایه سطحی ایجاد شده میباشد.

کلیدواژه ها:

اکسیداسیون پلاسما الکترولیتی ، نانوذرات اکسید زیرکونیم ، مقاومت به خوردگی ، آلومینیوم ۵۰۵۲