بررسی رابطه سواد دیجیتال معلمان ابتدایی با میزان بکارگیری فناوری در کلاس درس

با گسترش فناوری های نوین آموزشی و اهمیت یادگیری الکترونیکی، نقش معلمان ابتدایی در بهره گیری از ابزارهای دیجیتال بیش از پیش حیاتی شده است. سواد دیجیتال به عنوان توانایی استفاده موثر، امن و خلاقانه از فناوری و منابع دیجیتال برای یادگیری و تدریس تعریف می شود و پژوهش های اخیر نشان داده اند که سطح سواد دیجیتال معلمان تاثیر مستقیم بر کیفیت آموزش و میزان استفاده از فناوری در کلاس دارد.هدف این پژوهش بررسی رابطه میان سطح سواد دیجیتال معلمان ابتدایی و میزان بکارگیری فناوری در فرآیند تدریس در مدارس شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۲ میباشد. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه معلمان ابتدایی شهر تهران است. نمونه ای به حجم ۵۰ نفر به روش تصادفی انتخاب گردید.ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد سواد دیجیتال (Digital Literacy Questionnaire) و پرسشنامه محقق ساخته درباره میزان استفاده از فناوری در کلاس درس بود. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل آماری با نرم افزار SPSS بررسی شدند.نتایج نشان داد که بین سواد دیجیتال معلمان و میزان استفاده از فناوری در تدریس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r = ۰.۶۸, p < ۰.۰۱). این یافته نشان می دهد که ارتقای سطح سواد دیجیتال معلمان می تواند به بهبود بهره گیری موثر از فناوری در آموزش ابتدایی منجر شود. همچنین، پژوهش نشان داد که عوامل فردی، آموزش های ضمن خدمت و دسترسی به ابزارهای دیجیتال، نقش مهمی در میزان بکارگیری فناوری دارند.بنابراین، پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی و کارگاه های تخصصی برای ارتقای سواد دیجیتال معلمان ابتدایی طراحی و اجرا شود تا کیفیت تدریس با بهره گیری از فناوری افزایش یابد

کلیدواژه ها:

کلید واژه ها: سواد دیجیتال ، فناوری آموزشی ، معلمان ابتدایی ، آموزش الکترونیکی ، بهره گیری از ICT