تحلیل رابطه بین سرمایه روان شناختی مدیران، یادگیری سازمانی و نوآوری فرآیندی در شرکت های خدماتی

سرمایه روان شناختی مدیران به عنوان یک منبع کلیدی در بهبود عملکرد سازمان ها، به ویژه در شرکت های خدماتی، نقش بسیار مهمی ایفا می کند. این مقاله به بررسی رابطه میان سرمایه روان شناختی مدیران، یادگیری سازمانی و نوآوری فرآیندی می پردازد. سرمایه روان شناختی شامل ابعادی چون خودکارآمدی، امید، تاب آوری و خوش بینی است که می تواند به تقویت یادگیری سازمانی منجر شود. یادگیری سازمانی نیز به عنوان فرآیندی پویا، به سازمان ها کمک می کند تا از تجربیات گذشته بهره برداری کرده و به نوآوری های جدید دست یابند. به علاوه، نوآوری فرآیندی به عنوان یک عنصر کلیدی در ارتقاء رقابت پذیری سازمان ها، به واسطه یادگیری موثر، بهبود می یابد. این مقاله با مرور ادبیات موجود و بررسی شواهد تجربی، به تحلیل ارتباطات میان این سه مفهوم می پردازد و پیشنهاداتی برای مدیران و پژوهشگران ارائه می دهد. نتایج نشان می دهند که تقویت سرمایه روان شناختی می تواند به بهبود یادگیری سازمانی و در نهایت نوآوری فرآیندی منجر شود. بر این اساس، ایجاد محیط های حمایت کننده و ارتقاء سرمایه روان شناختی مدیران از جمله راهکارهای موثر برای بهبود عملکرد سازمانی در شرکت های خدماتی به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

سرمایه روان شناختی ، یادگیری سازمانی ، نوآوری فرآیندی ، شرکت های خدماتی ، مدیریت منابع انسانی