بررسی تاثیر سبک های فرزند پروری والدین بر عملکرد تحصیلی دانش اموزان ابتدایی

سبک های فرزندپروری والدین نقش مهمی در شکل گیری شخصیت، رفتار و عملکرد تحصیلی کودکان ایفا می کنند. در دوران ابتدایی که پایه ریزی بسیاری از مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی صورت می گیرد، نوع تعامل والدین با فرزندان می تواند تاثیرات عمیقی بر موفقیت تحصیلی آنان داشته باشد. پژوهش حاضر با روش کتابخانه ای و با بهره گیری از منابع علمی معتبر داخلی، به بررسی رابطه میان سبک های فرزندپروری (مقتدرانه، مستبدانه، سهل گیرانه و بی تفاوت) و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی پرداخته است. یافته های مطالعات پیشین نشان می دهد که سبک مقتدرانه با ویژگی هایی چون حمایت عاطفی، نظارت منطقی و تشویق استقلال، بیشترین تاثیر مثبت را بر پیشرفت تحصیلی دارد. در مقابل، سبک های مستبدانه و بی تفاوت با کاهش عزت نفس، انگیزش درونی و مشارکت تحصیلی، عملکرد آموزشی دانش آموزان را تضعیف می کنند. همچنین نقش واسطه ای متغیرهایی چون عزت نفس، خودکارآمدی و درگیری تحصیلی در این رابطه قابل توجه است. این مقاله با تحلیل نظریه های روان شناختی و مرور پژوهش های تجربی، بر اهمیت آموزش والدین در انتخاب سبک های تربیتی مناسب تاکید دارد و پیشنهادهایی برای بهبود تعامل خانواده و مدرسه ارائه می دهد. نتایج این بررسی می تواند راهنمایی موثر برای مشاوران، معلمان و سیاست گذاران آموزشی در جهت ارتقای کیفیت تحصیل در دوره ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، عزت نفس ، خودکارآمدی